Πενθούν η Αμοργός, η Νάξος και οι Μικρές Κυκλάδες, έφυγε από τη ζωή ο ξακουστός καπετάνιος και βιολάτορας Καπετάν-Μήτσος Σκοπελίτης

Βιογραφικό αφιέρωμα - video με τις δοξαριές του

Φτωχότερη είναι από την Παρασκευή 24/1 η περιοχή της περιφερειακής Ενότητας Νάξου - Αμοργού (και Μικρών Κυκλάδων) φτωχότερη και η Ελληνική Ναυτιλία, μετά τη θλιβερή είδηση ότι έφυγε από κοντά μας ο Καπετάν

Δημήτρης Σκοπελίτης.
Ο άνθρωπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη θάλασσα, θυσίασε την ζωή του για να εξυπηρετεί τους συνανθρώπους του και να τους ταξιδεύει με οποιοδήποτε καιρό όπου χρειαζόταν, δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας. 
Με καταγωγή από την Σύμη και βαθύτερη απο τη Σκόπελο, ο καπετάν Μήτσος Σκοπελίτης γεννήθηκε στο Κουφονήσι το 1930 και αποφάσισε πριν πολλά χρόνια να μεταφέρει τον τόπο διαμονής του στην Αμοργό και να ζήσει εκεί.

Πάνω απο 50 χρόνια με τα καϊκια του (Πανορμίτης, Χοζοβιώτισσα, Βαρσαμίτης) και αργότερα με σιδερένια πλοία (ΜΑΡΙΑΝΝΑ, ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και  ΕΞΠΡΕΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ) εξυπηρέτησε για χρόνια τους κατοίκους των Μικρών Κυκλάδων. Τα πρώτα χρόνια του επιχειρηματία Δημήτρη Σκοπελίτη συναντάμε στο πλευρό του και τα αδέλφια του ενώ σήμερα αφήνει άξιο συνεχιστή το γιο του, Γιάννη.

Ο Καπετάν Δημήτρης εκτός απο άριστος ναυτικός ήταν και ένας εξαιρετικός μουσικός και βιολάτορας. Οι δοξαριές του μάγευαν τους λάτρες του νησιώτικου τραγουδιού και οι νότες απο το βιολί και τη φωνή του άναβαν τα φιτίλια στους χορευτές των νησιών δίνοντας τους φτερά να πετάνε χορεύοντας. Δεν υπήρχαν πιο όμορφα ξημερώματα απο αυτά που ο καπετάν Μήτσος συνέχιζε με το τακίμι του και την παρέα του να παίζουν και να τραγουδούν.

Μαζί με όλα αυτά η κοινωνία των νησιών μας έχασε έναν απο τους λίγους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ της παλιάς γενιάς που εκτός απο καλός οικογενειάρχης και αδελφός ήταν συμπαραστάτης και αρωγός των προβλημάτων των νησιωτών. Κάθε Αμοργιανός, κάθε Κουφωνησιώτης, κάθε Δονουσιώτης, κάθε Σχοινουσιώτης, κάθε Ηρακλιώτης αλλά και κάθε Ναξιώτης νοιώθουν απο την Παρασκευή 24-1-2014 φτωχότεροι. 

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει

ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΗΤΣΟΣ στον καφενέ στα Κατάπολα

Ενα αφιέρωμα στον αείμνηστο Καπεταν Μήτσο Σκοπελίτη απο το περιοδικό "ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΑΜΟΡΓΟΥ" και το ΝΙΚΟ ΝΙΚΗΤΙΔΗ

.... ο πραγματικός θρύλος δεν είναι το καράβι αλλά ο δημιουργός του, ο καπετάν Μήτσος Σκοπελίτης, θαλασσόλυκος με τα όλα του και δεξιοτέχνης βιολιστής από τους καλύτερους των Κυκλάδων, όπως λένε όσοι τον έχουν ακούσει να παίζει σε γιορτές και πανηγύρια. Στο αίμα του καπετάν Μήτσου κυλάει η ιστορία του Αιγαίου. Ο προπάππος του λεγόταν Καρατζάς, ήταν ναυτικός από την Σκόπελο, αλλά τον κυνήγησαν για λαθρεμπόριο και βρήκε καταφύγιο στην Σύμη, που τότε (γύρω στα 1850) ήταν υπό οθωμανική κατοχή. Στην Σύμη του έδωσαν το παρατσούκλι «Σκοπελίτης». Ο παππούς του καπετάν Μήτσου, ψαρεύοντας έφτασε στην Δονούσα, όπου παντρεύτηκε κι έκανε οικογένεια. Ο πατέρας του πήρε γυναίκα από το Κουφονήσι και εγκαταστάθηκε εκεί. Ο καπετάν Μήτσος Σκοπελίτης γεννήθηκε στο Κουφονήσι το 1930. Εδώ και πολλά χρόνια μένει στα Κατάπολα της Αμοργού, όπου είναι και η βάση του πλοίου «Σκοπελίτης».

Σκόπελος, Σύμη, Δονούσα, Κουφονήσι, Αμοργός τρέχουνε στις φλέβες του καπετάν Μήτσου. Θαλασσινή σαν των προγόνων του είναι και η δική του ιστορία. Στο Κουφονήσι μικρός βοηθούσε τον πατέρα του, που ήταν ψαράς αλλά και λαουτιέρης. Ο μικρός Μήτσος Σκοπελίτης είχε ταλέντο στην μουσική κι έτσι ο πατέρας του τον έστειλε να μαθητεύσει δύο μήνες στον Σταματομανώλη, έναν γνωστό βιολιστή της εποχής στ’ Απεράθου της Νάξου. Αν και αυτοδίδακτος τελικά, ο καπετάν Μήτσος πιστεύει ότι θα γινόταν το καλύτερο βιολί της Ελλάδας, αν δεν μεσολαβούσε η Κατοχή, η πείνα και η φτώχια. Την ίδια γνώμη έχουν και οι νησιώτες, που ξεσηκώνονται από τις δοξαριές του. Μετά την θητεία του στο Ναυτικό, παντρεύτηκε και μπαρκάρισε σε ποντοπόρα πλοία.

Με τα λεφτά που έβγαλε στους ωκεανούς αγόρασε ένα τρεχαντήρι, τον «Πανορμίτη», έμεινε στο Κουφονήσι κι άρχισε το επαγγελματικό ψάρεμα. Το 1958 πήρε την ταχυδρομική γραμμή Μικρών Κυκλάδων – Νάξου κι εγκαταστάθηκε στα Κατάπολα. Έτσι, το θρυλικό σήμερα πλοίο «Σκοπελίτης» έχει ιστορία 51 χρόνων, με πρόγονο το ψαροκάικο «Πανορμίτης». Τότε ήταν που είχε βγει και το πρώτο τραγούδι, που έλεγε:Μεσ’ τ’ αφρισμένα κύματα περνά ο Πανορμίτης
και καπετάνιος με καρδιά είναι ο Σκοπελίτης

Τον «Πανορμίτη» διαδέχτηκαν άλλα καράβια που έφτιαξε ο καπετάν Μήτσος. Το πρώτο ήταν ένα σιδερένιο φορτηγό, που μετασκευάστηκε και ονομάστηκε «Χοζοβιώτισσα». Ακολούθησε ένα άλλο καΐκι, ο «Βαρσαμίτης». Το 1980 σειρά πήρε η «Μαριάννα», που εκτός από την εξυπηρέτηση της ταχυδρομικής γραμμής, άρχιζε να φέρνει και τουρίστες στην Αμοργό από την Νάξο και την Μύκονο. Και στο τέλος ήρθε ο «Σκοπελίτης», που πήρε το οικογενειακό όνομα και από το 1981 τον κουμαντάρει ο γιός του καπετάν Μήτσου, ο καπετάν Γιάννης Σκοπελίτης.

Κι έτσι στην μνήμη δεκάδων χιλιάδων επισκεπτών και στην ζωή των νησιωτών μπήκε τα τελευταία τριάντα χρόνια ο «Σκοπελίτης», που γράφει χειμώνα-καλοκαίρι τον δικό του θρύλο στις Μικρές Κυκλάδες. Όμως ο θρυλικός «Σκοπελίτης» δεν είναι ένα πλοίο, αλλά… δύο. Αμετάβλητο και θρυλικό παραμένει μόνο το όνομα. Ο πρώτος «Σκοπελίτης» ήταν το «Σποράδες» που δούλευε στον Βόλο. Ο δεύτερος ήταν ένα καράβι από την Μυτιλήνη, που διασκευάστηκε στον σημερινό «Σκοπελίτη», με δυνατότητα μεταφοράς 350 ατόμων και 12 αυτοκινήτων.

Στο διήγημα «Τα άμφια της σμέρνας» ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης διηγείται ένα ταξίδι με τον «Σκοπελίτη» από την Αμοργό στην Δονούσα. Να όμως τι λέει ο ίδιος ο Σκοπελίτης: «Όλος ο Τσικνιάς και το Ικάριο ξεσπάνε εδώ σε μας. Το χειρότερο μέρος είναι ο δίαυλος Αιγιάλη-Δονούσα. Άμα πιάσεις στην Κέρο απάγκιασες. Στη Δονούσα έχασα όλα μου τα δόντια. Από τα βάσανα! Τώρα μαζεύονται όλοι στη γέφυρα, είναι σκεπασμένοι, κάτω στον καταπέλτη. Εγώ είχα για γέφυρα ένα μουσαμά για να σκεπάζομαι. Ίσαμε να φτάσω, κοκάλωνα από το κρύο κι από το αλάτι. Πήγαινα στη Δονούσα, φουντάριζα και δεν μπορούσε να δέσει απάνω μου η βάρκα».

Στην εποχή του λάϊφ στάϊλ το Αιγαίο συνεχίζει να γράφει τις δικές του θρυλικές ιστορίες. Ο θρυλικός καπετάνιος Μήτσος Σκοπελίτης συνεχίζει στα ογδόντα του να οιστρηλατεί με τις δοξαριές του τους μπάλους και τις σούστες στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής. Και ο γιός του, ο καπετάν Γιάννης Σκοπελίτης, συνεχίζει να κρατάει με το πλοίο του τα ιστορικά νήματα που συνδέουν Αμοργό, Δονούσα, Κουφονήσι, Σχινούσα και Ηρακλειά ενώ στα νησιά τον τραγουδάνε με σημερινές μαντινάδες σαν αυτήν:


Φουρτούνα έπιασε ο καιρός, το κύμα αγριεύει
όλα τα πλοία δέσανε, μα ένα ταξιδεύει.
Ο «Σκοπελίτης» είναι αυτός που κύμα δεν τον πιάνει
και έχει για καπετάνιο του πάντα εσένα Γιάννη.


ΥΣΤ. Με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Αμοργίνων και την συμμετοχή συλλόγων και αυτοδιοικητικών απο Αμοργό, Κουφονήσι, Ηρακλειά και Σχινούσα τιμήθηκε φέτος ο καπετάν Μήτσος Σκοπελίτης. Να ευχηθούμε οι τιμητικές εκδηλώσεις να έχουν συνέχεια και για άλλους Αμοργιανούς και Αμοργιανές με προσφορά και ιστορία

http://amorgis.blogspot.gr/2009_09_01_archive.html

στο καφενείο του Πρέκα (Κατάπολα)

ΠΟΙΗΜΑ

Αννούλα Γαβαλά
Είμαι μικρή και δεν μπορώ σε στίχους να ταιριάξω
το τι εσύ μας πρόσφερες πώς να το περιγράψω
ήσουνα πάντα στήριγμα εσύ για τα νησιά μας
έφυγες κι άφησες κενό μεγάλο στην καρδιά μας!
δεν κλαίνε μόνο τα νησιά αλλά και το βιολί σου
γιατί ιστορία έγραψες και με την μουσική σου!
το όνομα σου ιστορικό για όλες τις Κυκλάδες
με την φωνή σου ακούγαμε ωραίες μαντινάδες!
Σήμερα στον Παράδεισο πολλούς θα συναντήσεις
τους φίλους απ την Ηρακλειά να μου τους χαιρετήσεις!
ποτέ δεν θα σε βγάλουμε μέσα από την καρδιά μας
σαν μια γλυκιά ανάμνηση θα σ έχουμε κοντά μας!
καλό ταξίδι από καρδιάς καπετάν Μήτσο να ‘χεις
μέσα στις καρδιές μας μια ζωή πάντοτε θα υπάρχεις!

Αιωνία σου η Μνήμη
Καλό ταξίδι άρχοντα των Μικρών Κυκλάδων ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει