“Eγώ πιστεύω στο όραμα, εγώ πιστεύω στο όνειρο,
ξέρω ότι δεν θα γίνει επί ημερών μας,
ξέρω ότι αυτό θα ανήκει στα παιδιά των παιδιών μας,
αλλά πιστεύω σ’ αυτό ,
λένε ότι το μέλλον της ανθρωπότητας και της Ελλάδος είναι απρόσμενο,
εγώ λέω ότι απρόσμενο είναι γι’ αυτούς που δεν προβλέπουν,
γι’ αυτούς που δεν προσβλέπουν,
και τα δύο, γι’ αυτούς που δεν έχουν όνειρο.
Θέλω να ’μαι απ’ αυτούς που έχουν όνειρο,
που έχουν όραμα και θέλουν ναι γίνει πράξη το όραμά μας.’’
Έρχονται φορές που αναζητάς να γράψεις δυο λόγια, για να σχολιάσεις, να σατιρίσεις, να πεις τις σαχλαμάρες σου. Και κει επάνω βρίσκεις μπροστά σου τα λόγια που είπε κάποιος μεγάλος, κάποιος τρανός και παγώνεις, κάνεις ένα βήμα πίσω γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο να γράψεις από αυτό που έχεις μπροστά σου: Τα λόγια ενός άλλου. Αυτός ο άλλος, ο μεγάλος, ο τρανός που δεν μπορώ να μη σας μεταφέρω τα λόγια του, αυτά που βρήκα γραμμένα σε ένα δελτίο τύπου μιας Τοπικής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ είναι ο πολιτικός που οραματίστηκε, που ενέπνευσε, που δούλεψε ως την τελευταία στιγμή της ζωής του για την πατρίδα, για την Δημοκρατία, για τα όνειρα και τις ιδέες του. Είναι αυτός ο πολιτικός που η επίκληση του ονόματός του διαψεύδει όποιον συκοφάντη της πολιτικής και της Δημοκρατίας λέει αβίαστα «όλοι τους είναι ίδιοι».
Όσο και αν είναι λίγοι αυτοί που μοιάζουν στο Γιώργο Γεννηματά, όσο και αν λιγοστεύουν μέρα με την ημέρα, θα υπάρχουν πάντα για να αποδεικνύουν ότι οι πολιτικοί πρέπει να είναι υπηρέτες του Λαού και της Πατρίδας.
Σ.Ε.Φ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου