πόλεμο, έστω κι αν τους αντιμετώπισες γενναία και αποφασιστικά. Εθνική εορτή είναι η ημέρα που απελευθερώθηκες από τους βαρβάρους, δηλαδή 12 Οκτωβρίου 1944. Η επέτειος κήρυξης πολέμου είναι ημέρα, όχι γιορτής, αλλά θλίψης, γιατί έγινε αιτία καταστροφής της πατρίδας μας και θανάτου 700000 Ελλήνων. Είναι σαν να γιορτάζουμε το Όχι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στον Μωάμεθ το 1453 και όχι την έναρξη του αγώνα για απελευθέρωση της πατρίδας μας την 25ης Μαρτίου του 1821. Είναι σαν να γιορτάζουμε την επέτειο της απόρριψης της αξίωσης, για παράδοση γης και ύδατος στους Πέρσες εισβολείς και όχι των ημερομηνιών κατατρόπωσής τους στα πεδία των μαχών του Μαραθώνα, των Πλαταιών και της θάλασσας της Σαλαμίνας. Όλοι οι λαοί του πλανήτη, γιορτάζουν την επέτειο ανεξαρτησίας τους. Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία η γιορτή επετείου κήρυξης πολέμου.
Σχόλιο: Iσίδωρε καλημέρα. Θέλω να σου επισημάνω κάτι που το θεωρώ σπουδαίο, Δεν γιορτάζουμε την κήρυξη του πολέμου,όπως γράφεις, αλλά την απόφαση του λαού για αγώνα και για εθνική ανεξαρτησία, Και οι δυο εθνικές μας επέτειοι είναι η απόφαση μας να αγωνιστούμε κατά των κατακτητών και να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας. Και αυτό είναι ίσως μοναδικό. Σκέψου κι αυτή την άποψη. Σε χαιρετώ Μανώλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου