Προερχόμενος από τον πλέον κατ' εξοχήν νησιωτικό νομό, ένα σύμπλεγμα 24-26 κατοικημένων νησιών, θα ήθελα εκ προοιμίου να αναφέρω την ανάγκη στο νομοσχέδιο αυτό, να υπάρχουν διατάξεις που να συνάδουν με τη νησιωτικότητα.
Θα ήθελα όμως να πω, σε ό,τι αφορά μελλοντική κουβέντα για τα όρια του νομού, υπάρχει ένα πρόβλημα ύπαρξης των μικρών σε μέγεθος νομών, μέσα σε μια μεγάλη Περιφέρεια. Και εμείς, στις Κυκλάδες έχουμε την ιδιομορφία να είμαστε η μοναδική Περιφέρεια –αν τελικά οι Περιφέρειες παραμείνουν στα σημερινά όρια- που πάει να δημιουργηθεί και η οποία Περιφέρεια αποτελείται μόνο από δυο νομούς. Δεν υπάρχει άλλη Περιφέρεια σημερινή που να αποτελείται από δυο νομούς! Και από τους δυο νομούς, ο ένας ασφαλώς στο Περιφερειακό Συμβούλιο θα έχει ισχυρή απόλυτη πλειοψηφία.
Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι εάν είναι δύσκολο σε νομούς στεριανούς να αποκτηθεί περιφερειακή συνείδηση - κάτι που είναι μια γλυκιά καραμέλα που λένε τα στελέχη της Κυβέρνησης της Διοίκησης, της Αντιπολίτευσης, της Αυτοδιοίκησης- να δημιουργηθεί περιφερειακή συνείδηση για να επιτύχει το πείραμα, διαβεβαιώ ότι στο νησιωτικό χώρο είναι εντελώς αδύνατον, μιας και μέχρι τώρα έχουμε διαπιστώσει ότι ούτε καν νομαρχιακή συνείδηση μπορεί να επιτευχθεί μέσα στα νησιωτικά συμπλέγματα τα δικά μας, που το κάθε νησί αποτελεί κι ένα διαφορετικό κόσμο.
Υπό αυτή την έννοια θα καταθέσω ορισμένες προτάσεις που τουλάχιστον εάν θα παραμείνει αυτή η δομή, να μπορέσουν να αμβλύνουν λίγο τις ανισότητες και τις πιθανές αδικίες.
1. Στις περιπτώσεις που πραγματικά υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας απόλυτης πλειοψηφίας από ένα νομό στο Περιφερειακό Συμβούλιο να υπάρξουν -όπως γίνεται και στους Πρωτοβάθμιους ΟΤΑ και το περιγράφει αυτό το νομοσχέδιο- υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες θα διατηρούν Δικαιοσύνη στη λειτουργία των οργάνων και στην κατανομή των διάφορων πιστώσεων.
2. Η εκπροσώπηση των νησιών δεν μπορεί να είναι σε επίπεδο νομού, πρέπει η εκπροσώπηση των νησιών στο αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο να είναι σε επίπεδο Επαρχείου τουλάχιστον.
3. Θα υπάρχουν ασφαλώς νησιά της τάξης των 500 και των 1.000 κατοίκων, που αυτά τα νησιά ποτέ δεν μπορούν, μια και η πρόταση μιλάει για Δήμο και νησί από την ΚΕΔΚΕ, δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν στελεχωμένες υπηρεσίες και να ανταποκριθούν στις αρμοδιότητες που θα τους δώσει ο νομοθέτης. Είναι βέβαιο ορισμένα μεγαλύτερα νησιά, ας πούμε τα “κεφαλονήσια” για να καταλάβουν και οι στεριανοί, δεν θα έχουν καμία όρεξη να ασχοληθούν με τα προβλήματα των διπλανών νησιών, γιατί στην ουσία δεν έχουν εδαφική συνέχεια. Και δεν μπορεί ένας Δήμαρχος ενός μεγάλου νησιού, να γίνεται υπεύθυνος για μια πράξη, που θα συμβεί στο διπλανό νησί, την οποία δεν μπορεί καν να ελέγξει και να αντιληφθεί. Άρα θα πρέπει να υπάρξουν και περιφερειακές υπηρεσίες αποκεντρωμένες τουλάχιστον σε επίπεδο Επαρχείων, για να ασκήσουν αυτές τις αρμοδιότητες για τα μικρά νησιά.
4. Στα νησιά δεν μπορεί να υπάρξουν έργα με περιφερειακή εμβέλεια, δεν μπορούν καν να υπάρξουν έργα με νομαρχιακή εμβέλεια. Είναι λοιπόν αναγκαίο η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση ( στην προσπάθειά της να κρατήσει μια ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών ), να μπορεί να εκτελεί και έργα με εμβέλεια νησιού.
5. Ο χωρικός Αντιπεριφερειάρχης είναι σκόπιμο για να ακουστεί καλά στον κόσμο και να γίνει αποδεκτό από τους πολίτες, αλλά και επειδή υπάρχουν και ειδικά προβλήματα –θα αναφέρω μερικά πιο κάτω- να εξακολουθήσει να ονομάζεται Νομάρχης. Γιατί, ένα παράδειγμα, στη Σύρο όπου είναι η έδρα μου, υπάρχουν 7 Ιδρύματα, που τα έχουν αφήσει οι πλούσιοι ευεργέτες, αυτοί σύμφωνα με τη διαθήκη τους, έχουν βάλει στη Διοίκηση των ιδρυμάτων τον εκάστοτε Νομάρχη. Εάν θα πάψει να υπάρχει ο νομάρχης άραγε πως θα γίνει να μπει ο αντικαταστάτης του; Θα μπορεί να προβλεφθεί και θα γίνει αυτό δεκτό από το νόμο αφού υπάρχει η διαθήκη του διαθέτη; Άρα για να τα αποφύγουμε όλα αυτά, είναι προτιμότερο να μείνει ο χωρικός Αντιπεριφερειάρχης με την έννοια του Νομάρχη.
6. Για τα νησιά, οι γενικές Διοικήσεις πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον σε επίπεδο νομού. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τα Συμβούλια διαβούλευσης, να υπάρχουν ανά νομό. Επίσης ο Συνήγορος του Πολίτη και της επιχείρησης που περιλαμβάνονται στο προσχέδιο πρέπει να υπάρχουν για τα νησιά σε επίπεδο νομού.
Τέλος πιστεύω ότι στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να δημιουργηθεί μια περιφερειακή Διεύθυνση Λιμενικών Έργων, για να παρακολουθεί τα λιμάνια που θα γίνουν.
Στη συνάντηση με το Υπουργείο, θα πρέπει να μιλάτε όχι μόνο για να εξυπηρετήσετε τις Περιφέρειες, ή τις φιλοδοξίες που πιθανόν να έχουν κάποιοι. Να μιλάτε για να εξυπηρετήσετε καλύτερα αυτό που τόσα χρόνια, τουλάχιστον εγώ και εσείς όπως είπατε, υπηρετούμε.
Γιατί αυτή η υπόθεση της μεταρρύθμισης δεν αφορά ούτε εμένα, ούτε εσάς του Διοικητικού Συμβουλίου, ούτε όλους όσους είναι σε αυτή την αίθουσα. Είναι ένα πείραμα που γίνεται και αφορά 10 εκ. Έλληνες και με αυτό το μάτι πρέπει να το δούμε και να το υποστηρίξουμε για να πετύχει.
Θα ήθελα όμως να πω, σε ό,τι αφορά μελλοντική κουβέντα για τα όρια του νομού, υπάρχει ένα πρόβλημα ύπαρξης των μικρών σε μέγεθος νομών, μέσα σε μια μεγάλη Περιφέρεια. Και εμείς, στις Κυκλάδες έχουμε την ιδιομορφία να είμαστε η μοναδική Περιφέρεια –αν τελικά οι Περιφέρειες παραμείνουν στα σημερινά όρια- που πάει να δημιουργηθεί και η οποία Περιφέρεια αποτελείται μόνο από δυο νομούς. Δεν υπάρχει άλλη Περιφέρεια σημερινή που να αποτελείται από δυο νομούς! Και από τους δυο νομούς, ο ένας ασφαλώς στο Περιφερειακό Συμβούλιο θα έχει ισχυρή απόλυτη πλειοψηφία.
Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι εάν είναι δύσκολο σε νομούς στεριανούς να αποκτηθεί περιφερειακή συνείδηση - κάτι που είναι μια γλυκιά καραμέλα που λένε τα στελέχη της Κυβέρνησης της Διοίκησης, της Αντιπολίτευσης, της Αυτοδιοίκησης- να δημιουργηθεί περιφερειακή συνείδηση για να επιτύχει το πείραμα, διαβεβαιώ ότι στο νησιωτικό χώρο είναι εντελώς αδύνατον, μιας και μέχρι τώρα έχουμε διαπιστώσει ότι ούτε καν νομαρχιακή συνείδηση μπορεί να επιτευχθεί μέσα στα νησιωτικά συμπλέγματα τα δικά μας, που το κάθε νησί αποτελεί κι ένα διαφορετικό κόσμο.
Υπό αυτή την έννοια θα καταθέσω ορισμένες προτάσεις που τουλάχιστον εάν θα παραμείνει αυτή η δομή, να μπορέσουν να αμβλύνουν λίγο τις ανισότητες και τις πιθανές αδικίες.
1. Στις περιπτώσεις που πραγματικά υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας απόλυτης πλειοψηφίας από ένα νομό στο Περιφερειακό Συμβούλιο να υπάρξουν -όπως γίνεται και στους Πρωτοβάθμιους ΟΤΑ και το περιγράφει αυτό το νομοσχέδιο- υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες θα διατηρούν Δικαιοσύνη στη λειτουργία των οργάνων και στην κατανομή των διάφορων πιστώσεων.
2. Η εκπροσώπηση των νησιών δεν μπορεί να είναι σε επίπεδο νομού, πρέπει η εκπροσώπηση των νησιών στο αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο να είναι σε επίπεδο Επαρχείου τουλάχιστον.
3. Θα υπάρχουν ασφαλώς νησιά της τάξης των 500 και των 1.000 κατοίκων, που αυτά τα νησιά ποτέ δεν μπορούν, μια και η πρόταση μιλάει για Δήμο και νησί από την ΚΕΔΚΕ, δεν θα μπορέσουν ποτέ να αποκτήσουν στελεχωμένες υπηρεσίες και να ανταποκριθούν στις αρμοδιότητες που θα τους δώσει ο νομοθέτης. Είναι βέβαιο ορισμένα μεγαλύτερα νησιά, ας πούμε τα “κεφαλονήσια” για να καταλάβουν και οι στεριανοί, δεν θα έχουν καμία όρεξη να ασχοληθούν με τα προβλήματα των διπλανών νησιών, γιατί στην ουσία δεν έχουν εδαφική συνέχεια. Και δεν μπορεί ένας Δήμαρχος ενός μεγάλου νησιού, να γίνεται υπεύθυνος για μια πράξη, που θα συμβεί στο διπλανό νησί, την οποία δεν μπορεί καν να ελέγξει και να αντιληφθεί. Άρα θα πρέπει να υπάρξουν και περιφερειακές υπηρεσίες αποκεντρωμένες τουλάχιστον σε επίπεδο Επαρχείων, για να ασκήσουν αυτές τις αρμοδιότητες για τα μικρά νησιά.
4. Στα νησιά δεν μπορεί να υπάρξουν έργα με περιφερειακή εμβέλεια, δεν μπορούν καν να υπάρξουν έργα με νομαρχιακή εμβέλεια. Είναι λοιπόν αναγκαίο η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση ( στην προσπάθειά της να κρατήσει μια ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών ), να μπορεί να εκτελεί και έργα με εμβέλεια νησιού.
5. Ο χωρικός Αντιπεριφερειάρχης είναι σκόπιμο για να ακουστεί καλά στον κόσμο και να γίνει αποδεκτό από τους πολίτες, αλλά και επειδή υπάρχουν και ειδικά προβλήματα –θα αναφέρω μερικά πιο κάτω- να εξακολουθήσει να ονομάζεται Νομάρχης. Γιατί, ένα παράδειγμα, στη Σύρο όπου είναι η έδρα μου, υπάρχουν 7 Ιδρύματα, που τα έχουν αφήσει οι πλούσιοι ευεργέτες, αυτοί σύμφωνα με τη διαθήκη τους, έχουν βάλει στη Διοίκηση των ιδρυμάτων τον εκάστοτε Νομάρχη. Εάν θα πάψει να υπάρχει ο νομάρχης άραγε πως θα γίνει να μπει ο αντικαταστάτης του; Θα μπορεί να προβλεφθεί και θα γίνει αυτό δεκτό από το νόμο αφού υπάρχει η διαθήκη του διαθέτη; Άρα για να τα αποφύγουμε όλα αυτά, είναι προτιμότερο να μείνει ο χωρικός Αντιπεριφερειάρχης με την έννοια του Νομάρχη.
6. Για τα νησιά, οι γενικές Διοικήσεις πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον σε επίπεδο νομού. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τα Συμβούλια διαβούλευσης, να υπάρχουν ανά νομό. Επίσης ο Συνήγορος του Πολίτη και της επιχείρησης που περιλαμβάνονται στο προσχέδιο πρέπει να υπάρχουν για τα νησιά σε επίπεδο νομού.
Τέλος πιστεύω ότι στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση θα πρέπει να δημιουργηθεί μια περιφερειακή Διεύθυνση Λιμενικών Έργων, για να παρακολουθεί τα λιμάνια που θα γίνουν.
Στη συνάντηση με το Υπουργείο, θα πρέπει να μιλάτε όχι μόνο για να εξυπηρετήσετε τις Περιφέρειες, ή τις φιλοδοξίες που πιθανόν να έχουν κάποιοι. Να μιλάτε για να εξυπηρετήσετε καλύτερα αυτό που τόσα χρόνια, τουλάχιστον εγώ και εσείς όπως είπατε, υπηρετούμε.
Γιατί αυτή η υπόθεση της μεταρρύθμισης δεν αφορά ούτε εμένα, ούτε εσάς του Διοικητικού Συμβουλίου, ούτε όλους όσους είναι σε αυτή την αίθουσα. Είναι ένα πείραμα που γίνεται και αφορά 10 εκ. Έλληνες και με αυτό το μάτι πρέπει να το δούμε και να το υποστηρίξουμε για να πετύχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου