Βηματίζοντας

Ας κάνουμε αισιόδοξα βήματα
Στο πρώτο φύλλο μας είχαμε γράψει ένα σημείωμα με τίτλο «το Βήμα που χρειαζόμαστε», που τελείωνε με το κάλεσμα «εμπρός λοιπόν, ας κάνουμε το βήμα που χρειαζόμαστε».
Με το νέο έτος 2010 γίνεται επίκαιρο πάλι το κάλεσμα εκείνο. Τώρα που από παντού τα μηνύματα είναι δύσκολα, τα οικονομικά της Χώρας μας είναι μαύρα, το κλίμα της αγοράς είναι μουδιασμένο και όλα περιγράφονται μελανά, τώρα εμείς πρέπει να θυμηθούμε τη ράτσα μας, την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα που στα δύσκολα τα καταφέρνουμε και να μην το βάλουμε κάτω.
Να θυμηθούμε τα καλά της τελευταίας δεκαετίας, την είσοδό μας στην ΟΝΕ, το νέο αεροδρόμιο, Ελευθέριος Βενιζέλος, το EURO 2004 (Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου), τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, τη σύλληψη της 17 Νοέμβρη, το νέο μουσείο της Ακρόπολης, το Μετρό, την Αττική Οδό, τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων κ.α..
Να ξεχάσουμε τη διακυβέρνηση της τελευταίας πενταετίας με τις ήπιες προσαρμογές, τους κουμπάρους, τα σκάνδαλα και το Βατοπέδι, τις ζαρντινιέρες και τις πυρκαγιές, τη Siemens και τη δολοφονία του Αλέξη.
Να σηκώσουμε τα μανίκια, να χαμογελάσουμε πάλι με αισιοδοξία, να επιτεθούμε με δουλειά, παράγοντας ο καθένας από το πόστο του, από τη δουλειά του, από την υπηρεσία του. Να κτυπήσουμε τη γραφειοκρατία, να συντομεύσουμε τις διαδικασίες, να ξεκινήσουμε δουλειές, να βρουν εργασία ακόμα και οι αλλοδαποί, να παράγουμε παντού. Μόνο έτσι θα έρθει ανάκαμψη στην οικονομία και θα χτυπηθεί η ανεργία και η ύφεση. Χωρίς να δανειστούμε, χωρίς να παρακαλούμε τα «Αλμούνια και άλλα τρωκτικά» των χαρτογιακάδων της Ε.Ε.
Ας ψάξουμε το 2010 όλοι για το 10 το καλό. Ας κάνουμε όλοι ενωμένοι με ελληνική υπερηφάνεια, αισιόδοξα βήματα. Το ‘χει ανάγκη και η Ελλάδα και η Νάξος. Καλή χρονιά, με αισιόδοξα χαμόγελα και αισιόδοξα βήματα λοιπόν.
Μ.Δ.Μ.