ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΚΙΝ ΓΙΑ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΤΣΙΚΑΛΑΡΙΟΥ: "...κατασκευή αμφίβολων φαραωνικών υποδομών..."

Ο Αγιος Μάμας και η γύρω περιοχή

Μετά από συζήτηση που έγινε την Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013 στην Κάτω Ποταμιά Νάξου, ανάμεσα σε κατοίκους του χωριού και μελών του Δ.Σ. αλλά και απλών μελών της Περιβαλλοντικής Κίνησης Νάξου (ΠΕ.ΚΙ.Ν.) σχετικά με την ενδεχόμενη κατασκευή του Φράγματος Τσικαλαριού, η ΠΕΚΙΝ για άλλη μια φορά επαναδιατυπώνει τη θέση της γύρω από το συγκεκριμένο έργο. Το φράγμα πρόκειται να κατασκευαστεί νοτιοανατολικά του οικισμού της Κάτω Ποταμιάς, θα έχει ύψος 46m, εκμεταλλεύσιμη ποσότητα ύδατος 2.850.000κ.μ. και έχει σχεδιαστεί κυρίως για την άρδευση της περιοχής του Λιβαδιού μέσα από ένα σκανδαλωδώς δαπανηρό δίκτυο μεταφοράς νερού. Το έργο του φράγματος μελετήθηκε περιβαλλοντικά στα πλαίσια της Μελέτης «Φράγμα Τσικαλαριού και αξιοποίηση λιμνοδεξαμενών Φανερωμένης και Εγγαρών». Η κατασκευή του έργου του Φράγματος απαιτεί γύρω στα 9 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το κόστος των δικτύων ανέρχεται σε 27 εκατομμύρια ευρώ τουλάχιστον! Στην παρούσα φάση έχουν βρεθεί χρήματα μόνο για την κατασκευή του φράγματος χωρίς τα δίκτυα μεταφοράς νερού. Δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση θα φτιάξουν το φράγμα χωρίς την εγκατάσταση των δικτύων μεταφοράς νερού, ενώ θα ανακόψουν τη ροή των υδάτων που σήμερα αξιοποιούν οι αγρότες των περιοχών κατάντη του έργου για να ποτίζουν τις καλλιέργειές τους. Ας μας απαντήσουν οι ειδικοί πώς θα αρδεύουν οι αγρότες τα κτήματά τους αφού δεν προβλέπεται να κατασκευαστούν τα δίκτυα μεταφοράς νερού;
Με δεδομένο, μάλιστα, ότι στην εποχή μας έχει βγει στο σφυρί ο δημόσιος πλούτος και ξεπουλιέται στις εταιρείες, αυτή την περίοδο η ΕΥΔΑΠ είναι σε τροχιά ιδωτικοποίησης στο ΤΑΙΠΕΔ και τελευταία μεθοδεύεται η διαχείριση του υδατικού πλούτου της Νάξου από την ΕΥΔΑΠ Νήσων, (οι χαρτογραφήσεις πηγών και πηγαδιών είναι πολύ πρόσφατες), έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε ότι το φράγμα και οι όποιες υποδομές του θα γίνουν ένα ακόμα από τα πλουσιοπάροχα δώρα που συνηθίζει να δίνει το κράτος στους κερδοσκόπους επιχειρηματίες.

Σημαντική επίσης είναι η πληροφορία ότι ο εργολάβος έκανε έκπτωση σχεδόν δυόμισι εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή του φράγματος και, έτσι, αντί το έργο να στοιχίσει 9 εκατομμύρια ευρώ, θα το «εκτελέσει» με κάτι παραπάνω από 6,5 εκατομμύρια ευρώ. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι τα χρήματα αυτά επαρκούν για να ολοκληρωθεί σωστά το έργο, ενώ υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να ξεκινήσουν να φτιάχνουν το φράγμα και να μην το ολοκληρώσουν ποτέ, αφήνοντας πίσω ένα τοπίο κατεστραμμένο.
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι τα νερά των χειμάρρων, τα οποία είναι μολυσμένα από τα απόβλητα των ελαιοτριβείων καθώς και από τα λύματα του βιολογικού καθαρισμού του Τσικαλαριού, είναι απολύτως ακατάλληλα για οποιαδήποτε χρήση, είτε αρδευτική είτε ακόμα και ύδρευσης όπως αναφέρεται στη μελέτη.
Είναι πραγματικά κρίμα να καταστραφεί αυτός ο υπέροχος τόπος στην Κάτω Ποταμιά, κατάφυτος σήμερα από πλούσια βλάστηση, με διαδρομές οικολογικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το εργοτάξιο του έργου θέλουν να το εγκαταστήσουν πολύ κοντά στην εκκλησία του Άγιου Μάμα θέτοντας σε κίνδυνο το πολιτιστικό αυτό μνημείο.
Επίσης οι μελετητές του φράγματος δεν αποτυπώνουν την κατάσταση της περιοχής και αποκρύπτουν ότι στην περιοχή υπάρχει σημαντική βλάστηση με πολλά δέντρα –ιτιές, πλατάνια, βελανιδιές, ελιές, μυρτιές κλπ- αλλά και ότι με τα συνοδά έργα θα καταστραφούν και καρποφόρα δέντρα που υπάρχουν μέσα σε ιδιοκτησίες κατοίκων της περιοχής (κυρίως στην Κάτω Ποταμιά).
Αξίζει να τονίσουμε ότι κανένας επίσημος φορέας του νησιού δεν θεώρησε αναγκαίο να ενημερώσει τους κατοίκους της περιοχής για το έργο σε μια ένδειξη απόλυτης απαξίωσης και αδιαφορίας για την τοπική κοινωνία. Αντί για αυτό, μόλις πριν από λίγες βδομάδες ορισμένοι κάτοικοι της Κάτω Ποταμιάς βρήκαν πασσάλους μέσα στα κτήματά τους, ακόμη και δίπλα σε παράθυρα έξω από τα σπίτια τους, αφού ο εργολάβος θα κατασκευάσει τους δρόμους του εργοταξίου του φράγματος μέσα στα κτήματα.
Το Φράγμα του Τσικαλαριού, όπως έχει σχεδιαστεί θα έχει τελικά αρνητικές συνέπειες για την αγροτική παραγωγή, τη διαχείριση του νερού ως δημόσιου αγαθού, το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
Και φυσικά, κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ένα έργο από μόνο του μπορεί να λύσει δια παντός το ζήτημα του νερού. Όσο επιβάλλεται από το σύστημα το μοντέλο της εντατικοποιημένης γεωργίας που συνεπάγεται υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, αλλά και υποβάθμισής τους με φυτοφάρμακα, λιπάσματα, αντιβιοτικά και μεταλλαγμένα, η κατασπατάληση του νερού είναι δεδομένη. Στη Νάξο, η οποία ως τώρα έχει μια, έστω προβληματική, επάρκεια σε νερό, το ζήτημα της διαχείρισης του νερού είναι ακόμα πιο σημαντικό από την κατασκευή αμφίβολων φαραωνικών υποδομών. Και σ’ αυτό πιστεύουμε ότι θα πρέπει να εστιάσει η συζήτηση, εμποδίζοντας ταυτόχρονα και την καταστροφή του νησιού.
Γιατί φροντίζουμε και νοιαζόμαστε για τον τόπο μας, δεν τον βλέπουμε σαν μηχανή παραγωγής χρήματος και κέρδους, εκτιμάμε τα θετικά του και συμφιλιωνόμαστε με τις αδυναμίες του μέσα από ήπιες (ή και καθόλου) παρεμβάσεις.





ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΠΕ.ΚΙ.Ν.