Το μεγάλο καρτέρεμα, που το τραγούδι ρίζωσε και ψίλωσε σαν δέντρο. Κι αυτοί μες απ τα σίδερα μανούλα κι αυτοί μακριά στα ξένα. Κι αυτοί μέσα στο χώμα μανούλα. Μέρα την μέρα. Νύχτα την νύχτα, περμέναμε υπομονετικά, μέχρι να γυρίσ’ο ήλιος, μέχρι να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα. Περνούν απ την μνήμη μας σκιές ανθρώπων που χάθηκαν. Περνούν σαν ταινία από το μυαλό μας, έντονες μνήμες από τους αφανείς και
γνωστούς ήρωες του αγώνα και του πνεύματος. Άλλοι έφυγαν απ την ζωή, άλλοι υπάρχουν και συνεχίζουν τον μεγάλο αγώνα.
Οι δικοί μας Άγιοι.
Αγγελος Σικελιανός, Νίκος Μπελογιάννης, Μανώλης Γλέζος, Κώστας Βάρναλης, Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
ἔτσι μὲ τὸ καρτέρεμα
μεγάλωσαν οἱ νύχτες
ποὺ τὸ τραγούδι ρίζωσε
και ψήλωσε σον δέντρο
Κι αὐτοὶ μὲς ἀπ’ τὰ σίδερα
κι αὐτοὶ μακρυὰ στὰ ξένα
κάνουν πικρὸ νὰ βγάλουν τὸ «ἂχ»
και βγαίνει φύλλο λεύκας
μεγάλωσαν οἱ νύχτες
ποὺ τὸ τραγούδι ρίζωσε
και ψήλωσε σον δέντρο
Κι αὐτοὶ μὲς ἀπ’ τὰ σίδερα
κι αὐτοὶ μακρυὰ στὰ ξένα
κάνουν πικρὸ νὰ βγάλουν τὸ «ἂχ»
και βγαίνει φύλλο λεύκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου