Σχόλιο,Ισιδώρου.Νερούτσου
Την ηγεσία του ΚΚΕ, την έχει καταλάβει μεγάλος πανικός και μεγάλος αδικαιολόγητος φθόνος, χαρακτηριστικά γνωρίσματα αποτυχημένων ανθρώπων, όπως ακριβώς τα ίδια συμβαίνουν και με το μπλοκ της συγκυβέρνησης, «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει». για την επιτυχημένη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, την αποδοχή και την ανταπόκριση,
που απολαμβάνει από τον Ελληνικό λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως γνωστό αποτελεί, κατά ένα μεγάλο μέρος του, γνήσιο αποσπασμένο κομμάτι του ΚΚΕ, που πάλι ως γνωστό, με δόλιο και αυταρχικό τρόπο, η «εγκάθετη» στην ηγεσία του ΚΚΕ, Κυρία Παπαρήγα, το απομάκρυνε από το κόμμα.
Το ΚΚΕ όσο ποιο πολύ δυναμώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο περισσότερο διολισθάνει σε αντιλαϊκές, αντιενωτικές και διασπαστικές, του κινήματος δράσεις.
Σωστά λοιπόν αναρωτιούνται στο άρθρο τους οι Ενεργοί πολίτες του Μανώλη Γλέζου, για το που καταλήγουν τελικά τέτοιες δράσεις και ποιόν ωφελούν;
Πάντως σίγουρα όχι τον λαό και τους εργαζόμενους, τους οποίους θέλει να εκπροσωπεί το ΚΚΕ. Η πρόσκληση του ΣΥΡΙΖΑ προς όλες τις αριστερές δημοκρατικές δυνάμεις, όχι μόνο παρά τα ανωτέρω ισχύει, αλλά πιστεύουμε ότι η κοινή δράση, παρά τις επί μέρους διαφορές, σίγουρα θα είναι προς όφελος του λαού και των εργαζομένων. Ο φθόνος θολώνει το μυαλό και οδηγεί στην καταστροφή. Η βοήθεια του ΚΚΕ στο κίνημα είναι πολύτιμη και αναγκαία, αρκεί και η ηγεσία του να το πιστέψει.
ΕΝΕΡΓΟΙ.ΠΟΛΙΤΕΣ
Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΥΡΙΑ ΚΑΝΕΛΛΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
ΚΥΡΙΟ ΜΠΑΛΤΑΚΟ
Η βουλευτής του ΚΚΕ μάλιστα εξαπολύει προσωπικά «πυρά» κατά του αρχηγού της
αξιωματικής αντιπολίτευσης και όπως η ίδια λέει «μαθαίνει και ο Αλέξης να σκίζει
μνημόνια στο τσίρκο κάθε βράδυ και να τα μπαλώνει σαν δίχτυα το πρωί…».
Επιπλέον, η κυρία Κανέλλη διακινδυνεύει και μία πρόβλεψη: Κάνει λόγο για ένα
πιθανό σενάριο ενός μεγάλου συνασπισμού την επομένη των εθνικών εκλογών,
τονίζοντας πως «τέτοια πράματα και θάματα μεγάλης συναίνεσης ήδη δοκιμάζονται παντού».
Έστω ότι είναι κι έτσι…. Που είναι όμως το ΚΚΕ ώστε να επηρεάσει αυτές τις
πολιτικές εξελίξεις;
Η άρνηση της συζήτησης καν με τον ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα κοινής πλεύσης και
συνεργασίας, μάλλον διευκολύνει αυτή την εξέλιξη, την οποία θεωρεί καταδικαστέα.
«Ποιόν συμφέρει;», όπως έλεγε και ο Λένιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου