Ισιδώρου Νερούτσου
Η κατάσταση στον τομέα της δημόσιας υγείας, έχει φτάσει στο απροχώρητο, τρόπος του λέγειν, γιατί προχωράει συνεχώς, αλλά με βήματα προς τα πίσω, προς την ραγδαία υποβάθμιση και την πλήρη κατάρρευση. Στα μεγάλα νοσοκομεία οι ελλείψεις και οι ανεπάρκειες, σε όλες τις υποδομές, υλικά, φάρμακα, προσωπικό, είναι φανερές, μέχρι απελπισίας. Οι πολιτικοί εκβιασμοί προς το προσωπικό, σε γιατρούς, νοσηλευτές και λοιπούς παροικούντας εις Ιερουσαλήμ, αποτροπιαστικοί. Την ίδια τακτική σε βάρος των εργαζομένων, ακολουθούν και πολλές ιδιωτικές κερδοσκοπικές δομές υγείας. Τα
νοσοκομεία λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο, χάρις στον «πατριωτισμό» των
λειτουργών τους. Οι μισθοί τους εκμηδενίστηκαν, στις
πολιτικές όμως θέσεις, διατηρήθηκαν.
Σε
μια περιοχή όπως η Αττική, με πληθυσμό 4 εκατομμυρίων τουλάχιστον, λειτουργούν
σε κατάσταση εφημερίας, μόνο 3 συνήθως νοσοκομεία.
Ευνόητο είναι ότι οι ασθενείς προσέρχονται κατά χιλιάδες, σ’αυτά, με αποτέλεσμα,
πρακτικά και παρ’ολες τις ηρωικές προσπάθειες, του προσωπικού, να μην μπορούν
να εξυπηρετηθούν. Οι λόγοι; Καθαρά οικονομικοί.
Αν όλα τα νοσοκομεία λειτουργούσαν όλο το 24ωρο, η
κατάσταση θα ήταν διαφορετική και πολύ καλύτερη.
Στα
επαρχιακά νοσοκομεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Στο νοσοκομείο ας πούμε
της Νάξου, που τους καλοκαιρινούς μήνες, έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα
υγείας, πληθυσμού πάνω από 50000, οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι απίστευτες.
Το νοσοκομείο της Δράμας καταρρέει. Οι γιατροί καλούν για ενίσχυση, αλλά επί
ματαίω. Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα.
Στον
τομέα του φαρμάκου, οι ασθενείς καλούνται να καταβάλουν από 14 Ιουλίου 2014, το
75% περίπου της αξίας των φαρμάκων. Ξεχωριστά το 1 Ευρώ για κάθε συνταγή και τα
10 Ευρώ για συνταγογράφηση. Αυτό είναι το φτηνό φάρμακο του Κυρίου
Γεωργιάδη.
Στα αγροτικά ιατρεία, ο μοναδικός γιατρός, αν υπάρχει, αποτελεί
πολυτέλεια. Και πως αλήθεια να πάνε οι γιατροί. Με 800 Ευρώ; καλύτερα τους έρχεται
να αναχωρήσουν για το εξωτερικό. Η εξασφάλιση προαιρετικά στέγης από τους
Δήμους, στους γιατρούς, ως κίνητρο, σύμφωνα με τον νόμο του Κυρίου Γεωργιάδη, του εφευρέτη του τσάμπα, ούτε ακολουθήται από τους
Δήμους, αλλά ούτε φαίνεται να αποτελεί σοβαρό κίνητρο για τους γιατρούς.
Μερικοί Δήμοι στρέφονται, προς τους
πατριωτικούς Συλλόγους, οι οποίοι όμως πλέον υπερφορολογούνται και τα έσοδα
τους είναι περιορισμένα και δεν επαρκούν για τέτοιου είδους παροχές.
Οι χιλιάδες
ανασφάλιστοι και άνεργοι, καταφεύγουν
υποχρεωτικά, στα κοινωνικά ιατρεία- φαρμακεία. Οι δομές αυτές αλληλεγγύης, προσφέρουν, παρά τα λιγοστά μέσα και πόρους
που διαθέτουν, σημαντική ανακούφιση στους πάσχοντες. Σημαντική βοήθεια στις
δομές αυτές, προσφέρουν οι πολίτες, φαρμακοποιοί και γιατροί.
Η Ύδρευση,
γίνεται προσπάθεια να αποτελέσει κι’αυτή εμπορεύσιμο αγαθό, σύμφωνα με τους
«τέλειους» νόμους του νεοφιλελευθερισμού και μεγάλη ευκαιρία κερδοφορίας. Την
εξέλιξη της τεχνολογίας, πρέπει σύμφωνα με τους κανόνες αυτούς, να την
εκμεταλλευτούν οι κερδοσκόποι. Το επί δεκαετίες τεράστιο έργο ύδρευσης πόσιμου
νερού και στο τελευταίο σπίτι από την ΕΥΔΑΠ, το τεράστιο δίκτυο αποχετεύσεων,
οι βιολογικοί καθαρισμοί, οι τεχνητές λίμνες, που απασχολήθηκαν χιλιάδες
εργαζόμενοι, για να απολαμβάνουμε άφθονο καθαρό πόσιμο και φτηνό νερό και
άριστο δίκτυο αποχετεύσεων, αποτελεί κι αυτό «λαϊκισμό». Η ΕΥΔΑΠ όπως και η ΔΕΗ,
αποτελούν κατά τον νεοφιλελευθερισμό, μονοπωλιακές δομές και πρέπει να
καταργηθούν. Γιατί ο ανταγωνισμός φέρνει
δήθεν καλύτερο προϊόν και καλύτερες τιμές, Αυτό στην πράξη δεν το έχουμε δει
ακόμα, Αλλά τι σημασία έχει αυτό. Αφού το λένε αυτοί, εμάς δεν μας πέφτει
λόγος. Το αντίθετο σημαίνει λαϊκισμό, σύμφωνα με την προσφιλή έκφραση των
συστημικών παπαγάλων, αλλά και των εκάστοτε κυβερνητικών εκπροσώπων, που
παίζουν τον ίδιο ρόλο με τους συναδέλφους τους των μεγάλων καναλιών.
Έτσι τα δορυφόρα νησάκια του
Δήμου Νάξου, που με τον Νόμο Ραγκούση, υπήχθησαν παρά την θέλησή τους, στον
Δήμο αυτόν, αν και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ιδιωτικοποίηση του νερού,
κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς νερό τον μήνα Αύγουστο. Ο λόγος είναι ότι το
καραβάκι που φέρνει νερό στα νησάκια, δεν έφερε τις αναγκαίες ποσότητες και
ειδικότερα στην Σχοινούσα, έφερε μόνο 3800 κυβικά, από τα 10000 που
απαιτούνται. Οι 2 αφαλατώσεις, που υπάρχουν στο νησί και θα μπορούσαν να λύσουν
το πρόβλημα, η μια δεν λειτουργεί, λόγω μη συντήρησης. Η άλλη δεν έχει
λειτουργήσει ακόμα, λόγω γραφειοκρατίας. Το τέλειο άλλοθι.
Οι
επαγγελματίες του νησιού, αλλά και των άλλων συμπληρωματικών
του δήμου Νάξου νησιών, βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας, καθώς βλέπουν να
ελαττώνονται δραματικά τα αποθέματα νερού και να έρχονται αντιμέτωποι με τους
επισκέπτες του νησιού, που δικαιολογημένα απαιτούν την εκπλήρωση των συμβατικών
υποχρεώσεων των ιδιοκτητών δωματίων, που τους φιλοξενούν. Η πολιτεία οφείλει
άμεσα να εφοδιάσει τα νησάκια με τις αναγκαίες ποσότητες νερού.
Ίσως κάποιοι ξανά μανά, θα πουν ότι
λαϊκίζουμε, γιατί οι «Ιθαγενείς πολίτες» κανονικά, σύμφωνα με την άποψη των
πατριαρχών του νεοφιλελευθερισμού, όπως οι καλοσπουδαγμένοι γόνοι του Κυρίου
Μητσοτάκη, η υγεία ,η παιδεία, η ενέργεια, η ύδρευση, η εργασία, αποτελούν όχι
κοινωνικά αγαθά, αλλά οικονομικά. Η Μητσοτάκιος ατάκα «το κράτος δεν είναι
επιχειρηματίας» και γιαυτό, για να τα αποκτήσει κάποιος, πρέπει να τα ακριβοπληρώσει,
εκτός από την εργασία, που είναι εμπορεύσιμο αγαθό, αλλά εν υπερεπαρκεία.
Το γεγονός ότι οι πολίτες και μάλιστα οι
εργαζόμενοι, έχουν πληρώσει και με το παραπάνω τους φόρους άμεσους, έμμεσους
και ΦΠΑ, καθώς και τις εισφορές τους στα ασφαλιστικά ταμεία, οι οποίες όμως
εξαφανίστηκαν, χωρίς να φέρει ευθύνη «κανένας», δεν έχει καμία σημασία, για
τους μονεταριστές.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου