O "καπετάνιος" του Πανναξικού Α.Ο.Ν. μιλάει στη "ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ" για τους στόχους της ομάδας

Ομάδα με... όραμα και φιλοδοξίες
Ο Γενικός Γραμματέας του Πανναξιακού Α.Ο.Ν. Γιάννης Βαλινδράς μίλησε στην “Κοινή Γνώμη” για την πολύ καλή αγωνιστική παρουσία της ομάδας της Νάξου στην Α1, αλλά και τους στόχους που έχει θέση η διοίκηση 

Συντάκτης: Σταύρος Μαυράκης

Η Νάξος εδώ και ένα χρόνο περίπου κινείται σε ρυθμούς... Α1, αφού η γυναικεία ομάδα του Πανναξιακού Α.Ο.Ν. αγωνίζεται τους τελευταίους μήνες και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία στα μεγάλα σαλόνια. Οι άνθρωποι της Νάξου πήραν σαν παράδειγμα τον Φοίνικα Σύρου και οδήγησαν την ομάδα τους στην Α1. Μέλημά τους όπως μας αναφέρει παρακάτω δεν είναι να κρατήσουν τη ομάδα στην Α1, αλλά να δημιουργήσουν τέτοιες υποδομές που στο άμεσο μέλλον ο Πανναξιακός να μπορεί να στηριχθεί και στα δικά του παιδιά. Η πρώτη προσπάθεια έχει στεφθεί με επιτυχία αφού ήδη στις ακαδημίες της ομάδας της Νάξου είναι 150 περίπου κορίτσια. Αυτό σημαίνει ότι το βόλεϊ έχει ξεκινήσει να περνά στη συνείδηση του Ναξιώτη φιλάθλου και να βλέπει το άθλημα με διαφορετικό μάτι. Αυτό βέβαια μπορεί να το διαπιστώσει κανείς εύκολα κάθε εντός έδρας παιχνίδι που το ΔΑΚ Νάξου είναι γεμάτο από κόσμο.

Τέλος, ο αρχικός στόχος της διοίκησης του Πανναξιακού Α.Ο.Ν. ήταν η παραμονή στην κατηγορία, αυτό βέβαια ήταν στην αρχή της σεζόν αφού οι Ναξιώτες έχουν ήδη εξασφαλίσει την παραμονή τους στην κατηγορία, βρίσκονται στην 5η θέση, αλλά και έχουν προκριθεί στην τελική φάση του Κυπέλλου, αφού πριν από λίγες ημέρες πέρασαν νικηφόρα από την Κρήτη.

Ο Γενικός Γραμματέας και υπεύθυνος επικοινωνίας του Πανναξιακού Α.Ο.Ν. Γιάννης Βαλινδράς μίλησε για την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στη Νάξο τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η γυναικεία ομάδα να βρίσκεται στην Α1 κατηγορία βόλεϊ γυναικών και να κάνει μία αξιόλογη περίοδο. Για την εξασφάλιση της παραμονής αλλά και την πολύ καλή παρουσία στο πρωτάθλημα ο Γενικός Γραμματέας της ομάδας της Νάξου είπε: “Η πραγματικότητα είναι δύσκολη από κάθε άποψη, ότι κι αν κάνουμε σε ένα άθλημα που έχει ιστορία στο νησί από τη δεκαετία του'80. Από τότε δηλαδή που πηγαίναμε στη Σύρο, ή ερχόντουσαν οι ομάδες απ' αυτό το νησί στη Νάξο και αγωνιζόμαστε σε εξωτερικά γήπεδα. Η ομάδα αυτή χτίστηκε πάρα πολύ δύσκολα, βήμα-βήμα, με κόπους προσπάθειες όλων των δημοτών της Νάξου, όπως και όλων των παραγόντων που ήταν σ' αυτές τις ομάδες όλα αυτά τα χρόνια. Είχαν πολλοί άνθρωποι συνέπεια και συνέχεια για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Ομολογώ ότι είναι μεγάλη επιτυχία για το νησί της Νάξου να διατηρεί σε τόσο υψηλό επίπεδο μία ομάδα. Ευτυχώς έχουν βρεθεί πάρα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι χορηγικά βοηθούν την ομάδα οικονομικά, αλλά και ουσιαστικά με την παρουσία τους στην καθημερινότητα που έχει μία ομάδα. Σ' αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω όλο αυτόν τον κόσμο που έρχεται όλα αυτά τα χρόνια και ουσιαστικά αναζητούσε αυτή τη διέξοδο του Σαββατοκύριακου. Όπως γίνεται κατανοητό εδώ στην επαρχεία δεν έχουν την ευκαιρία να έχουν τέτοιες διεξόδους και που σιγά – σιγά η Νάξος, χρόνος με τον χρόνο έδινε όλο και πιο πολλές αφορμές στο άθλημα του βόλεϊ. Πιστεύω ότι λειτουργεί πολύ θετικά μέχρι τώρα το νησί της Νάξου στη στοχοποίηση που του κάνουμε και στο που θέλουμε να είναι. Δεν ξέρω αν τα επόμενα χρόνια και με τις οικονομικές συγκυρίες που ζούμε θα εξακολουθήσει να υπάρχει αυτό. Παίρνουμε παραδείγματα από άλλες επαρχιακές ομάδες και κυρίως πήραμε παράδειγμα από την ομάδα που είναι κοντά μας και μιλάω για τον Φοίνικα Σύρου. Είδαμε πως έχει συγκροτηθεί, εκεί στη Σύρο γίνεται μία πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια, αρκετά χρόνια τώρα. Εμείς θέλω να πιστεύω ότι θα αντέξουμε, μέσα σε αυτές τις οικονομικές συγκυρίες και επαναλαμβάνω και το λέω πάρα πολλές φορές αυτό γιατί, χωρίς να ερωτηθώ, ομολογώ ότι τα έξοδα τα οποία έχουμε κάθε χρόνο σε σχέση με ομάδες που βρίσκονται στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, αλλά και σε άλλες περιοχής που είναι σε στεριά, είναι πολλαπλάσιες. Άλλο είναι να παίρνεις το πούλμαν και να χρησιμοποιείς 200, 300 ή 400 ευρώ για να πας από την μία περιοχή στην άλλη, εμείς από την πλευρά μας για να ανέβουμε στην Αθήνα θέλουμε 1.500 ευρώ. Θέλουμε επί τρεις και πολλές φορές επί τέσσερις φορές περισσότερα έξοδα για να πάμε στην... Αθήνα. Δεν μιλάμε για να πάμε σε άλλες περιοχές, όπως Θεσσαλονίκη ή Κρήτη. Το ίδιο πρόβλημα βέβαια το έχει και η Σαντορίνη, το Ρέθυμνο και η Σύρος, καθώς έχουν πολλαπλάσια έξοδα των άλλων. Οπότε δεν είναι επί ίσοις όροις ένα πρωτάθλημα όπως και η προσπάθεια των νησιών. Τώρα, όσον αφορά για το ποιοι είμαστε, είμαστε νέοι άνθρωποι και προχωράμε βήμα-βήμα, μένουμε σε μία κατηγορία για να δούμε τι γίνεται, την βλέπουμε και πιστεύω ότι οι ακαδημίες μας είναι το Α' και το Ω, για εμάς. Δεν είναι η αρχή και το τέλος η Α1 κατηγορία, νομίζω ότι είναι η ακαδημία μας και εκεί πάνω στηριζόμαστε και πιστεύουμε ότι στα επόμενα χρόνια θα εξακολουθήσουμε να επενδύουμε πολλά χρήματα και ψυχή εκεί”.

“Οι ομάδες είναι σαν μία “οικοδομή””

Ο Φοίνικας κάθε χρόνο βαδίζει πάνω σε ένα πλάνο και γίνονται ανοίγματα με βάση τις οικονομικές δυνατότητες που υπάρχουν. Εσείς κάνετε κάτι αντίστοιχο, δηλαδή προγραμματίζεται τη χρονιά με βάση το μπάτζετ σας;

“Εγώ την ομάδα αν και είναι προσωπική μου άποψη την παρουσιάζω ως μία οικοδομή. Στην οικοδομή λες ότι έχω κάποια χρήματα και θα ξεκινήσω κάποιες εργασίες. Σε μία οικοδομή, όσα χρήματα κι αν έχεις να βάλεις δεν τελειώνει εκεί που έχεις προγραμματίσει. Ακριβώς το ίδιος συμβαίνει και με τις ομάδες. Επίσης ισχύει πάρα πολύ η μεγάλη ατάκα, σημαντική ρύση “Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη”. Πρέπει λοιπόν να δούμε ότι όλα αυτά τα χρόνια και τα δύο αυτά πράγματα ισχύουν στην ομάδα μας. Δεν έχουμε σε καμία περίπτωση σταματήσει μία καλή προσπάθεια, να μην επενδύουμε και να μην συνεχίσουμε να αναζητάμε το καλύτερο και το πιο ψηλά. Επίσης, δεν έχουμε κουραστεί ακόμη, γιατί είναι πολύ σημαντικό και το βλέπω σε άλλες ομάδες. Άρα όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι, ναι μεν βοηθά η τοπική κοινωνία το κατά δύναμιν, αν και μπορεί πολύ περισσότερο βάση των δυνατοτήτων του νησιού. Δυστυχώς δεν έχουμε τη βοήθεια από την Περιφέρεια, δεν ξέρω τι συμβαίνει στην αντίστοιχη ομάδα του Φοίνικα, αλλά στην ομάδα της Νάξου δεν έχει δοθεί τίποτα. Καλός ή κακός από ότι έχω καταλάβει τα κονδύλια πλέον έρχονται από την Περιφέρεια. Το πιο σημαντικό είναι οι προσωπικές μας “ενέσεις” που δεν είναι... μικρές. Εάν το νησί δεν πάει καλά τουριστικά μία χρονιά αυτό θα έχει αντίκτυπο όπως καταλαβαίνουν όλοι, στις ομάδες. Οπότε είναι σκοπός μας και χρέος μας κάποια στιγμή αν έχουμε αυτό το πλάνο και ξεκινάμε από την αρχή της χρονιάς κάποια στιγμή να έχουμε μία ποιο μόνιμη οικονομική σχέση και με το άθλημα, δηλαδή, ξεκινώντας να ξέρεις τι έχεις”.

Είπατε παραπάνω ότι “τρώγοντας ανοίγει η όρεξη”, εσάς με την πορεία που έχετε κάνει φέτος σας έχει “ανοίξει η όρεξη;”

“Αυτό προϋποθέτει κάποια πράγματα για να γίνει ή να μην γίνει. Αυτό που προϋποθέτει για να γίνει είναι η καλύτερη οργάνωση, είναι οι περισσότεροι άνθρωποι, είναι οι περισσότεροι πόροι αν αυτοί βρεθούν φυσικά και θα κοιτάξουμε το μέλλον. Αλλά πάντοτε το λέμε καθώς είναι η πρώτη μας και η τελευταία μας κουβέντα για να κλείνουμε την οποιανδήποτε πρόταση, “με στόχο τις ακαδημίες μας”. Όχι “κούφιοι”, γιατί το “κούφιος” σημαίνει και ειδικά σε νησί ότι δεν πατάς πουθενά, δεν έχεις καμία βάση”.

Θα ήθελα να μου πείτε αν υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν τις προσπάθειές σας, αλλά και αν η τοπική κοινωνία είναι δίπλα στην ομάδα.

“Όπως είπα και στην αρχή υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, το θέμα είναι πως θα τους οργανώσουμε καλύτερα, πως θα μπουν και σαν ανθρώπινο δυναμικό στην ομάδα και επειδή η ομάδα είναι σαν μία μικρή ομάδα, είναι το πως αυτοί οι άνθρωποι θα ενταχθούν όσο το δυνατόν πιο ομαλά μέσα στην ομάδα. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι και λόγο χαρακτήρα και λόγο ιδιοσυγκρασίας αφομοιώνονται πιο εύκολα σε ένα κοινωνικό σύνολο κι άλλοι πιο δύσκολα. Εμείς έχουμε όλο των ειδών τους ανθρώπους, πιστεύω με την εμπειρία των ανθρώπων που έχουμε, όπως ο Σούλης Τουρσούγκας, όπως ο προπονητής μας, όπως και κάποιοι άλλοι που είναι χρόνια στη διοίκηση της ομάδας, μπορούμε και αφομοιώνουμε κάποια καλά στοιχεία των ανθρώπων που έρχονται κοντά μας. Ο σκοπός είναι επαναλαμβάνω να φτιάξεις κάτι σε βάθος χρόνου, αυτό το κάτι αν σου φέρει το παραπάνω πόρους τότε μπορείς να κάνεις το βήμα και το επόμενο βήμα”.

“Στην ακαδημία μας είναι 150 κορίτσια”

Η Σύρος πριν ξεκινήσει ο Φοίνικας την “τρελή” πτήση για την Α1 δεν γνώριζε το άθλημα του βόλεϊ, με τα χρόνια όμως το βόλεϊ έχει περάσει στη συνείδηση του κόσμου και όλοι γνωρίζουν πολλά πράγματα ακόμη και στον τρόπο παιχνιδιού των ομάδων. Συμβαίνει κάτι αντίστοιχο στη Νάξο, ο κόσμος έχει ξεκινήσει να μαθαίνει το βόλεϊ;

“Με χαρά βλέπω ότι κάτι έχει αλλάξει εδώ, κι όντως έχει αλλάξει. Ακόμη και ο κόσμος θέλει εκπαίδευση, γιατί πρέπει να κατανοήσει κανόνες του βόλεϊ, ρόλους ανθρώπων, προσώπων, να δει το παιδί του να αναπτύσσει κάποιες δεξιότητες πάνω στο συγκεκριμένο χώρο, τώρα αν αυτό το αφήσεις δύο ή τρία χρόνια, και μετά το ξανά πιάσει σίγουρα θα έχεις κάποιο κενό, είναι σαν να εκπαιδεύεις ένα παιδί. Το ίδιο είναι και ο κόσμος, βλέπει το άθλημα με μία συγκεκριμένη οπτική κι όταν του δώσεις θετικά ερεθίσματα, μετά το αγκαλιάζει. Εγώ έχω δει τρομερή αλλαγή μέσα σε τρία χρόνια στη Νάξο. Έχω δει ανθρώπους οι οποίοι έπαιζε η ομάδα και καθόντουσαν στην καφετέρια και έπιναν καφέ, να έρχονται τώρα μισή ή μία ώρα νωρίτερα στο γήπεδο και να περιμένουν να ξεκινήσει το παιχνίδι. Αυτό πιστεύω ότι είναι μία τρομερή επιτυχία, μακάρι αυτό να συμβεί και σε άλλα νησιά, που πιστεύω ότι και στη Σύρο είναι το ίδιο. Όλα αυτά είναι καλά γιατί δίνουν στα παιδιά διαφορετικές διεξόδους και να μην έχουν άλλες κακές συνήθειες”.

Είπατε πως πρώτος σας στόχος είναι η ανάπτυξη των ακαδημιών, πάνω σ' αυτό το θέμα θα ήθελα να μου πείτε για τις κινήσεις που έχετε κάνει ώστε το κομμάτι αυτό να αναπτυχθεί.

“Έχουμε αυτή τη στιγμή 150 κορίτσι στις ακαδημίες, αυτά τα παιδιά σε συνδυασμό με τους δύο προπονητές που διατηρούμε, με τις εμπειρίες που τους δίνουμε επιμορφώνοντας τα, με κάποια σεμινάρια, με τις εικόνες που έχουν κι από την γυναικεία ομάδα και μιλώντας με ένα προπονητή όπως είναι ο Ζόρα, ο οποίος είναι γεννημένος λίγο-πολύ στα τμήματα υποδομής, πιστεύω ότι προχωράμε σε πολύ σίγουρα βήματα πάνω σ' αυτό το κομμάτι. Αν δηλαδή το προσέξουμε τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια αυτό το κομμάτι, πιστεύω ότι Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα θα είναι πόλης που θα είναι και πιο κοντά μας, δηλαδή, θα βγάζουμε κι εμείς κάποια ταλέντα. Θα βγάζουμε κι εμείς αθλήτριες τουλάχιστον γι' αυτό το επίπεδο που βρίσκεται τώρα το βόλεϊ”.

Για να υπάρξει ανάπτυξη στο κομμάτι των υποδομών δεν πρέπει να υπάρχει και ένα δυνατό τοπικό πρωτάθλημα;

“Αυτά είναι αλληλένδετα, το άσχημο σε αυτήν την ιστορία είναι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι και το ομολογώ στην Τοπική Επιτροπή να δουν ότι υπάρχει ένα τρομερά ασαφές περιβάλλον το να ξεκινάς ένα πρωτάθλημα με τρεις ή τέσσερις ομάδες. Δεν μπορείς να αναπτύξεις κανένα χαρακτηριστικό, κανενός παίκτη, θα έπρεπε να υπάρχει άμεσα πρόταση από κάποιον, να γίνει δηλαδή σε μορφή τουρνουά σε κάθε νησί ώστε να υπάρχουν περισσότερα παιχνίδια για τα παιδιά, κυρίως για τις μικρές κατηγορίες, αλλά και να επενδύσεις σε κάτι στο οποίο προϊστασε και να μην το χαντακώνεις. Πρέπει να γίνουν κάποιες συναντήσεις στα νησιά, ο πρόεδρος και τα μέλη της τοπικής επιτροπής να πάνε στην Πάρο, να ενδιαφερθούν για το κλειστό, ώστε να γίνει λίγο πιο γρήγορα της Τήνου, να επέμβουν όπου χρειαστεί. Μπορεί αυτή να μην είναι αρμοδιότητά τους βάση καταστατικού, αλλά το οφείλουν στο διαμέρισμα των Κυκλάδων. Θα πρέπει να υπάρχει κάποια επαφή με αυτούς τους ανθρώπους, σε αυτή την περίπτωση η επιτροπή θα πρέπει να έχει κυρίαρχο ρόλο, από την στιγμή που την ενδιαφέρει το βόλεϊ στις Κυκλάδες και να μην μείνει μόνο στην Α1 βόλεϊ που αγωνίζεται ο Φοίνικας και στην αντίστοιχη Α1 που αγωνίζεται ο Πανναξιακός. Δεν είναι μόνο αυτό το βόλεϊ στις Κυκλάδες”.

Σας ενδιαφέρει η τοπική επιτροπή των Κυκλάδων;

“Μας ενδιαφέρει να προχωρούν κάποια πράγματα στις Κυκλάδες, όποιοι άνθρωποι κι αν είναι πρέπει να προχωρούν. Αν δεν τα προχωρούν τότε θα πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα τις Κυκλάδες. Προσωπικά εμένα δεν με ενδιαφέρει η τοπική επιτροπή, με ενδιαφέρει να υπάρχει μέσα σ' αυτήν εκπρόσωπος της Νάξου που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει. Όπως επίσης με ενδιαφέρει να υπάρχουν εκπρόσωποι από όλα τα νησιά που δεν υπάρχουν”.

Έχετε κάποιες λύσεις που να δώσει την δυνατότητα να υπάρχει περισσότερη αγωνιστική δραστηριότητα;
“Η πρόταση όπου υπάρχουν ολιγομελή τμήματα ομάδων είναι μία, γίνονται τουρνουά ώστε να υπάρχουν ακόμη και με τις τρεις ομάδες, η μετακίνηση, να υπάρχει εικόνα, να μαζεύονται οι φίλαθλοι, να υπάρχουν επικοινωνίες αμφίδρομες μεταξύ των διοικήσεων κι αν δεν μπορεί να γίνει αυτό να απευθυνθούμε στις τοπικές κοινωνίες, στους δήμους να καλύπτουν κάποια έξοδα. Αλλά όχι να κρυβόμαστε πίσω από την ταμπέλα του πρωταθλήματος και να λέμε αυτό, εσύ θα πας εκεί, κι εσύ εκεί και θα δώσεις τέσσερα παιχνίδια σε μία ημέρα. Αυτά δεν γίνονται”.
Εσείς έχετε κάποια βοήθεια από το δήμο της Νάξου;

“Την αντίστοιχη βοήθεια δεν την έχουμε, αλλά έχουμε μία βοήθεια. Παλεύουμε όπως και όλοι καθημερινά στη ζωή μας για να έχουν μεγαλύτερη βοήθεια κυρίως για τα παιδιά. Για τα παιδιά που θέλουμε να αναπτύξουμε. Τώρα αν θα έρθει μέσα από δύσκολες συγκυρίες δεν το ξέρουμε αυτό, αλλά ξέρουμε ότι αυτό που κάνουμε και αυτά που παίρνουμε τα χρησιμοποιούμε με πολύ αγάπη, κι αυτό θα πρέπει να το σέβονται όλοι”.

- See more at: http://www.koinignomi.gr/news/athlitismos/voley/2014/03/06/omada-me-orama-kai-filodoxies.html#sthash.y9vilycs.dpuf