Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Κηδεύτηκε ο Μιχάλης Περιστεράκης

Από σήμερα (Σάββατο 7-5-2011) ο Αγωνιστής της Δημοκρατίας και της  Ειρήνης Μιχάλης Περιστεράκης θα βρίσκεται για πάντα στη γενέτειρά του τη Νάξο. Η Ναξιακή γη τον πήρε στην αγκαλιά της από σήμερα το μεσημέρι αφού προηγουμένως τελέσθηκε η νεκρώσιμος ακολουθία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Νάξου όπου χοροστάτησε ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Παροναξίας κ.κ. Καλλίνικος. Σεμνή τελετή όπου παρευρέθησαν πολλοί συγγενείς και φίλοι, κυρίως Χωραϊτες, ενώ ψήφισμα διάβασε η πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Νάξου κ. Μαρία Μάρκου και μίλησαν για τον εκλιπόντα ο εφημέριος του μητροπολιτικού ναού π. Απόστολος Βελώνης και η ανιψιά του κ. Ανθή Περιστεράκη(φαρμακοποιός), η οποία αναφέρθηκε στον σεμνό και γλυκό άνθρωπο που πρωτοστάτησε στους αγώνες της Δημοκρατίας και της Ειρήνης ενώ διώχθηκε και βασανίσθηκε από την χούντα των συνταγματαρχών της περίοδο της επτάχρονης δικτατορίας(1967-1974). Την ίδια ώρα συνεδρίαζε το Δημοτικό Συμβούλιο Νάξου και αφού κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή εξέδωσε ψήφισμα στην μνήμη του εκλιπόντος. Συλλυπητήρια δέχθηκαν η σύζυγός του Ελένη και τα παιδιά του Νικόλας και Μαργαρίτα καθώς και τα αδέλφια του και τα ανίψια του.

Απώλεια του ειρηνιστή Μιχάλη Περιστεράκη

Tο ειρηνιστικό κίνημα είναι φτωχότερο από χθες, Τετάρτη 4 Μαΐου 2011 που ο Μιχάλης Περιστεράκης έφυγε από τη ζωή.
Γεννήθηκε στην Χώρα της Νάξου το 1938. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες και ήταν ενεργός Δικηγόρος Αθηνών, διορισμένος στον Αρειo Πάγo.
Αγωνίστηκε ακούραστα κατά των όπλων μαζικής καταστροφής, υπερασπίστηκε με σθένος τις αποπυρηνικοποιημένες ζώνες και πολέμησε το ρατσισμό σε όλες τις μορφές του. Αφιέρωσε την ζωή του στους δημοκρατικούς αγώνες και στο κίνημα ειρήνης. ...
Ο Μιχάλης Περιστεράκης ήταν ιδρυτής και Πρόεδρος του Συνδέσμου Bertrand Russell για τον πυρηνικό αφοπλισμό, που προγραμμάτισε και οργάνωσε την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης το 1963, που είχε διεθνή απήχηση.

Ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη και από τα ιδρυτικά στελέχη της γενιάς του «114», συμμετείχε στην ηγετική ομάδα της μεγάλης φοιτητικής κινητοποίησης για την δημοκρατία, τα δικαιώματα των φοιτητών, το πανεπιστημιακό άσυλο, τη δωρεάν παιδεία και τους μεγάλους αγώνες για τα εθνικά θέματα.

Από το 1986 μέχρι το 1994 διετέλεσε αντιπρόεδρος του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης (μιας διεθνούς μη κυβερνητικής οργάνωσης βασισμένης στην Γενεύη, βραβευμένη με το Βραβείο Nobel Ειρήνης) και κατόπιν Πρέσβης Καλής Θελήσεως του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης. .

Διετέλεσε επίσης Αντιπρόεδρος και μετέπειτα Πρόεδρος της «Αδέσμευτης Κίνησης Ειρήνης» ενός πρωτοποριακού φιλειρηνικού κινήματος, στελεχωμένου από διανοούμενους και αγωνιστές που συνεργάζονταν στενά με τα Ευρωπαϊκά Κινήματα.

Ήταν εθνικός αντιπρόσωπος και μόνιμο μέλος της Liaison Committee του Ευρωπαϊκού Κινήματος, ΕΝD, και συμμετείχε ως συντονιστής σε όλες τις συνδιασκέψεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για την Παλαιστίνη, την Κύπρο, την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων. Τον Οκτώβριο του 2005 με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Διάσκεψης για την Ειρήνη στην Αθήνα βραβεύθηκε από το Διεθνές Γραφείο Ειρήνης για τις υπηρεσίες του στο παγκόσμιο κίνημα ειρήνης.

Ασχολήθηκε με την πολιτική. Εχει γράψει θέατρο και έχει ασχοληθεί με την ποίηση και την πεζογραφία. Η τραγωδία «ΑΓΙΣ» ανέβηκε στο Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Το βιβλίο του «Κραυγή από τη Χιροσίμα» έχει μεταφραστεί στην Ιαπωνική και έχει παρουσιαστεί επανειλημμένως στο Ινστιτούτο Goethe του Τόκυο και σε άλλες πόλεις της Ιαπωνίας. Ήταν επίσης εκδότης του περιοδικού «Ειρήνη και Ζωή».
Ο χαμός του Μιχάλη Περιστεράκη αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Μέχρι πρόσφατα, αμέσως μετά την τραγωδία στη Φουκουσίμα, πρωτοστάτησε ξανά στη δημιουργία αντιπυρηνικού μετώπου κατά και των πυρηνικών εργοστασίων. Έφυγε διακριτικά, όπως έζησε.

Συλλυπούμεθα τη σύζυγο του Ελένη Περιστεράκη-Λεμονή και τα παιδιά του Νικόλα και Μαργαρίτα και δίνουμε την υπόσχεση ότι θα κρατήσουμε άσβεστη τη μνήμη του στους κοινούς μας αγώνες και δε θα υποστείλουμε τη σημαία της Ειρήνης, που εκείνος πάντα έφερνε σε κάθε μας κοινή εκδήλωση.

Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια: