Χρόνια τώρα ακούμε για τον ενιαίο φορέα Νάξου, το αποτέλεσμα, όπως σε πολλά άλλα ζητήματα, δεν έχει γίνει τίποτα. Μη θεωρηθεί ότι προσεγγίζω το θέμα με μηδενιστικό τρόπο, απλώς τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί τόσα χρόνια από την αδιαφορία μας, την απουσία συμμετοχής και τις διάφορες μικρόψυχες, μικροπολιτικές, πελατειακές σκοπιμότητες δεν μας αφήνουν το χρονικό περιθώριο για εφησυχασμό και αδράνεια.
Αποτελεί επιτακτική ανάγκη σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να αφήσουμε στην άκρη προσωπικές φιλοδοξίες, αντιπαλότητες, σύνδρομα του παρελθόντος, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που μας κρατούν καθηλωμένους στο χθες και δεν αφήνουν τις υγιείς δυνάμεις αυτού του «ευλογημένου νησιού» να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία. Σήμερα, όχι αύριο, πρέπει ο Δήμος μαζί με όλους τους φορείς και τους Δημότες να προχωρήσει στη σύσταση του ενιαίου φορέα. Ας κάνουμε την υπέρβαση όλοι από τον κακό μας εαυτό και να προχωρήσουμε στη σύστασή του, ως ένδειξη ότι θέλουμε κάτι να αλλάξει σε αυτόν τον τόπο. Ο κατακερματισμός αρμοδιοτήτων, η διασπορά δυνάμεων η κυριαρχία του εγώ και η απουσία του εμείς στις επιλογές μας, δεν οδήγησαν πουθενά μέχρι σήμερα. Μόνο μέσα από φορείς που λειτουργούν συλλογικά, ενοποιημένα και που ως γνώμονα έχουν το κοινό συμφέρον, το συμφέρον του τόπου μας, μπορούμε να δούμε απτά αποτελέσματα.
Ένας φορέας που θα βάλει τις βάσεις της συζήτησης, σχετικά με το ποιος είναι ο στόχος μας, προς ποια κατεύθυνση αναπτυξιακά θέλουμε να πάμε, ποιο είναι το όραμά μας. Θα πρότεινα ως αρχή της συζήτησης ένα μοντέλο ανάπτυξης που σέβεται πρωτίστως τον άνθρωπο και το περιβάλλον, για να είναι βιώσιμο και αναπτυξιακό. Πολλοί θα θεωρήσουν ότι όσα σας αναφέρω αποτελούν αποκύημα μιας φανταστικής, ρομαντικής διάθεσης, κάθε άλλο, είναι απλώς μια έκφραση ανησυχίας και αυτοκριτικής για όσα θα μπορούσαν να έχουν γίνει μέχρι σήμερα και δεν έγιναν. Έχουμε όλοι ευθύνη, ο καθένας στο μερίδιο που του αναλογεί από τη θέση και το ρόλο που έχει σε αυτό το νησί. Ενιαίος φορέας, κοινές δράσεις, κοινοί στόχοι, συλλογικότητα, συμμετοχή, η μόνη λύση στα σημερινά ανυπέρβλητα Ναξιακά αδιέξοδα.
Μιχάλης Μαστρογιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου