Πρόσφατα η Ελληνική κυβέρνηση προχώρησε στην άρση του cabotage στην Ελλάδα. Δηλαδή επέτρεψε σε ξένα κρουαζιερόπλοια ( μη Κοινοτικά) να προσεγγίζουν τα Ελληνικά λιμάνια και να αποβιβάζουν τουρίστες. Στην ουσία άνοιξε την πόρτα της κρουαζιέρας στην Ελλάδα.
Αντιδρώντας για την απόφαση αυτή, συνδικαλιστές του Κ.Κ.Ε. πήγαν στον Πειραιά και προσπάθησαν να αποτρέψουν την αποβίβαση τουριστών από κρουαζιερόπλοιο που είχε καταπλεύσει στο λιμάνι. Πράξη παράνομη και αντιδημοκρατική.
Ακούγοντας την παραπάνω είδηση, η σκέψη μου πήγε στην εμπειρία που είχα όταν υπηρετούσα στο ακριτικό νησί της Ρόδου.
Ενθυμούμαι ότι, την ημέρα που κρουαζιερόπλοια προσέγγιζαν το λιμάνι και για ολόκληρη την ημέρα κατέβαζαν χιλιάδες τουρίστες, η εικόνα ολόκληρου του νησιού άλλαζε ( ιδιαίτερα τον χειμώνα). Οι δρόμοι γέμιζαν κόσμο, τα μαγαζιά ( ιδιαίτερα στην παλιά πόλη) άνοιγαν όλα, τα τουριστικά γραφεία ήταν σε δράση και οι μηχανές των πούλμαν άναβαν, οι αρχαιολογικοί χώροι άνοιγαν για να τους υποδεχθούν, τα μαγαζιά και οι πλατείες των χωριών γέμιζαν. Ζωή- κίνηση-τζίρος – χαμόγελο παντού. Όταν τα πλοία έλυναν κάβους οι ντόπιοι αποχαιρετούσαν «πρεσβευτές του νησιού τους» και παράλληλα ζούσαν με ελπίδα, γιατί ήξεραν ότι σε λίγες μέρες θα υποδεχθούν τα επόμενο και θα « ξαναζεσταθούν».
Ούτε την κουλτούρα του νησιού επηρέαζαν, ούτε ρύπαιναν του περιβάλλον, ούτε τα μνημεία κατέστρεφαν. Αντίθετα γνώριζαν το νησί, την ιστορία του, τον πολιτισμό του και άφηναν τα χρήματά τους.
Προβληματίζομαι γιατί το νησί μας να μην μπορεί να νιώσει ( σε όλη της την έκταση) αυτή την εμπειρία και την διαφορά?
Ας προβληματιστούμε όλοι και ας κάνουμε την αυτοκριτική μας. Κάποιοι φταίνε για την αδυναμία μας αυτή. Είναι ουτοπία να θεωρούμε ότι προστατεύουμε το νησί μας και την κληρονομιά μας με την απομόνωση . Είναι μεγάλο το κόστος της αντίληψης αυτής και αυτό το πληρώνει πολύς κόσμος στο νησί μας.
Προσωπικά πιστεύω ότι την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν οι εκάστοτε διοικούντες, διότι ( κρινόμενοι από το αποτέλεσμα) προφανώς κάνουν λαθεμένες κινήσεις , με τις ποίες επιτρέπουν τις αντιδράσεις , που έχουν αρνητικά αποτελέσματα.
Κ. Β.
4 σχόλια:
συκοφαντικό το άρθρο "Cabotage" που υπογράφει ο συνεργάτης Κ.Β. σας στη σελίδα 3 του φύλλου #62. Πρώτον ξεκινάει με ένα ψέμα, συγκεκριμένα με τον ορισμό του τίτλου "Cabotage" και στηριζόμενο στην άγνοια του αναγνώστη προσπαθεί να συκοφαντήσει και να διαστρέβλωση την πραγματικότητα. Καμποτάζ είναι ο προστατευτισμός των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, δηλαδή ποσόστωση στον αριθμό των Ελλήνων που υπάρχουν σε ένα πλήρωμα, σε ανάλογο αριθμό και σύσταση πληρώματος ανάλογα με τους επιβάτες και συγκεκριμένες συμβάσεις για τους ναυτεργάτες. Ακόμη η απεργιακή φρουρά από τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ είχε προειδοποιήσει την πλοιοκτήτρια για την απεργία αλλά εκείνη αγνοώντας τους, αποβίβασε τους τουρίστες. Αυτονόητα μέρα απεργίας το πλοίο δεν έφυγε και η εταιρεία πλήρωσε το κατάλυμμα στους τουρίστες μέχρι το επόμενο πρωί.
Ακόμη τα πλοία που επηρρεάζονται από το καμποτάζ είναι μεγάλα κρουαζιερόπλοια που ποτέ δεν δένουν στην Νάξο και σε όποια λιμάνια δένουν συνολικά οι επιβάτες τους δεν μένουν πάνω από 5 ώρες σε ελληνικό έδαφος! Άρα ποιον υπερασπίζεται ο Κ.Β.; μάλλον τους εφοπλιστές που έχουν καταδικάσει το νησί μας σε λειψή ακτοπλοϊκή σύνδεση με άλλα νησία και την ηπειρωτική. Τους εφοπλιστές που θέλουν να έχουν φτηνούς και λιγότερους ναυτεργάτες κάνοντας τα πλοία μας πιο επικίνδυνα και χτυπώντας τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων και των μικρομαγαζάτορων. Η απάντηση στον τουρισμό είναι ο μαζικός λαϊκός τουρισμός και όταν ο εργαζόμενος, ο ΕΒΕ και ο μικρός αγρότης δεν έχει όυτε χρόνο ούτε χρήμα για διακοπές τότε ζημιώνεται το νησί μας. Απαιτώ την αποκατάσταση της Αλήθειας από την εφημερίδα σας, αν προβάλλει όλες τις απόψεις.
Αγαπητέ αναγνώστη δεν θα είχαμε την αντίρρηση να δημοσιεύσουμε το σχόλιο σου αρκεί να είναι επώνυμο.
Σ.Ε.(Συντακτική Επιτροπή)
έχετε κάποιο e-mail; να σας το στείλω επώνυμα
tovima.naxos@gmail.com
Δημοσίευση σχολίου