του Ισιδώτου Νερούτσου
Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του λαού στο πολυτεχνείο και την βάρβαρης καταστολής από την χούντα, έχω να επισημάνω τα εξής. Αυτό που τονίζεται από σχεδόν όλους, είναι ο ηρωισμός και η αντίσταση του λαού απέναντι στην χούντα, τα κυρίαρχα συνθήματα «Ψωμί παιδεία Ελευθερία» «Δημοκρατία» «Έξω τώρα οι Αμερικάνοι» , η άγρια καταστολή, οι βασανισμοί και οι εξορίες και οι 24 νεκροί εκείνων των ημερών. Εκείνο που δεν τονίζεται από τους περισσότερους σχολιαστές, είναι ότι 
η πραγματική αποστολή των χουντικών κυβερνήσεων, δεν ήταν ο ανύπαρκτος κομουνιστικός κίνδυνος που επικαλούνταν, για να δικαιολογηθεί το πραξικόπημα. Η επικέντρωση γίνεται στο δολοφονικό και αντιδημοκρατικό προσωπείο της χούντας και χάνεται η πραγματική αιτία της επιβολής της. Στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα των Αμερικάνων και σήμερα των Γερμανών, ήταν και είναι και σήμερα αδύνατον να γίνει, χωρίς την εντολή των επικυρίαρχων. Γιατί τα σύγχρονα εξοπλιστικά ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχονται στο 100%, από το ΝΑΤΟ. Αμφιβάλετε; Αυτό αποδείχθηκε πλήρως, κατά την προσπάθεια Γενικής Επιστράτευσης το 1974, που οι επιστρατευμένοι δεν ήξεραν που να πάνε και όσοι το κατάφεραν, δεν βρήκαν όχι όπλα, ούτε ρουχισμό. Οι στρατιωτικές μονάδες, έχασαν τις επαφές τους και τα αεροπλάνα, δεν ήξεραν λόγω μπλοκαρίσματος από τους Αγγλοαμερικάνους των ηλεκτρονικών συστημάτων, πώς να πάνε στην Κύπρο. Τα πλοία μας με κατεύθυνση την Κύπρο, Βρήκαν μπροστά τους τον τοίχο των Αγγλοαμερικανικών πλοίων. Η πραγματική αποστολή λοιπόν της χούντας, σύμφωνα με τα σχέδια των κυρίαρχων του ΝΑΤΟ και συγκεκριμένα των Αμερικάνων, δεν ήταν η κατάλυση της ανύπαρκτης «δημοκρατίας», αλλά η de facto διχοτόμηση της Κύπρου. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε αυτό περίτρανα. Αφού επετεύχθη ο στόχος, οι προδότες εξαναγκάστηκαν να παραιτηθούν και οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη. Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε. Πρέπει να συνδέονται με την εξέγερση του λαού και ιδιαίτερα των τότε νέων, όπως ήμουν και εγώ παρών εκεί, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες λαού, που όλο και το πλήθος μεγάλωνε, όσο περνούσαν οι ώρες και οι μέρες. Στις ομιλίες για την επέτειο, δεν πρέπει να παραλείπεται η προδοσία της Κύπρου, που εκτός από την βίαιη διχοτόμηση του νησιού, στοίχισε 5000 νεκρούς, που χρεώνονται στην χούντα και τους περιστασιακούς, για να κάνουν την δουλειά τους, προστάτες της. Στοίχισε απώλεια περιουσιών και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση του Ελληνικού λαού, με δανεικά προκειμένου να στηριχθεί η κατεστραμμένη οικονομία του νησιού. Σήμερα ο λαός μας,νοιώθει τις οικονομικές επιπτώσεις εκείνων των τραγικών γεγονότων. Για τους λόγους αυτούς η επέτειος του πολυτεχνείου, είναι ημέρα μνήμης και θλίψης για τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν. Για τους λόγους αυτούς η πορεία έχει προορισμό και κατάληξη την πρεσβεία των ΗΠΑ.
Ισίδωρος Νερούτσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου