ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

του Ισίδωρου Νερούτσου
Κάποιος πρέπει να πει στους συνδικαλιστές, ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις και η δημόσια περιουσία, δεν αποτελούν δική τους περιουσία και συνεπώς σύμφωνα με τους συλλογισμούς αυτούς «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν». Αυτή είναι η μόνιμη και γνώριμη ατάκα των αναμεταδοτών της εκάστοτε εξουσίας απόψεων, κοινώς παπαγάλων. Η ατάκα αυτή είναι εν μέρει σωστή. Δημόσια περιουσία σημαίνει περιουσία που ανήκει τυπικά τουλάχιστον, στον λαό και που ο καθένας μας δικαιούται να
απολαμβάνει και να ωφελείται από τα πλεονεκτήματα αυτής της περιουσίας και από την καλή και αποδοτική λειτουργία των δημόσιων επιχειρήσεων. Όσο σωστό είναι ότι η περιουσία αυτή δεν ανήκει εξ ολοκλήρου τουλάχιστον στους συνδικαλιστές, άλλο τόσο σωστό είναι ότι δεν ανήκει και στους εκάστοτε κυβερνήτες, έστω και εκλεγμένους με οποιαδήποτε πλειοψηφία. Είναι γνωστό σε
όλους ότι οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο, μη κερδοσκοπικό, Ιδιωτικού δικαίου, όπως οι Σύλλογοι, από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο, η δημοκρατική του συγκρότηση, που απεικονίζεται στο καταστατικό του, δεν επιτρέπει στο οποιοδήποτε εκλεγμένο Διοικητικό του Συμβούλιο, να εκποιήσει περιουσιακά του στοιχεία, χωρίς σύμφωνη γνώμη και πολλές φορές με αυξημένη πλειοψηφία, της Γενικής του Συνέλευσης. Εκποιούμε λοιπόν αυθαιρέτως δημόσια περιουσιακά στοιχεία και δημόσιες επιχειρήσεις αδιακρίτως αν πρόκειται για κερδοφόρες η μεγάλης στρατηγικής σημασίας, χωρίς να ρωτήσουμε τους πραγματικούς ιδιοκτήτες δηλαδή τον λαό. Όχι γενικά και αόριστα αλλά συγκεκριμένα για κάθε περίπτωση. Οι πολύτιμες επιχειρήσεις που έχουν προσφέρει τεράστιο αναπτυξιακό έργο στην χώρα μας, αλλά λόγω των γνωστών κακοδιαχειριστικών πολιτικών και κυρίως της διαφθοράς εκ των άνω, που ακολουθείται και από επηρεασμό των κατωτέρων υπαλληλικών στρωμάτων,συνήθως των αποκαλούμενων ημετέρων, αποτελεί την κύρια αιτία δυσλειτουργίας, στασιμότητας και πιθανόν και της ζημιογόνου οικονομικής αποδοτικότητας τους. Το φάρμακο δεν είναι το ξεπούλημα που προκαλεί ασφαλή λειτουργική συρρίκνωση τους και μεγάλη αύξηση της ανεργίας, αλλά η λειτουργική αναδιοργάνωσή τους. Θέλουμε να λειτουργήσει η «ελεύθερη αγορά»; «Οι επενδυτές» ας φτιάξουν την δική τους ΔΕΗ η την δική τους ΕΥΔΑΠ, τον δικό τους ΟΤΕ, τον δικό τους ΟΣΕ και ας λειτουργήσουν ανταγωνιστικά με τις Δημόσιες επιχειρήσεις.
Υπάρχει κανείς τέτοιος;
Υπολογίζεται ότι η περιουσία της ΔΕΗ, ανέρχεται στα 400 δισεκατομμύρια Ευρώ. Πόσο πληρώνουν οι επίδοξοι «επενδυτές» για να πάρουν την ΔΕΗ;
Απάντηση όσα πλήρωσαν και οι εταιρείες φαντάσματα, που αφού εισέπραξαν
τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και το χαράτσι, τώρα χλιδάζουν κάπου στην Καραϊβική.
Ερώτημα Ανέλαβε κανείς την ευθύνη γι’αυτό; Ή μήπως δεν ευθύνεται κανείς.
17 Ιουλίου 2012
Ισίδωρος Νερούτσος