Οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Πλατεία Πρωτοδικείου μιλάνε για την σκληρή καθημερινότητα κόντρα στην συνεχόμενη ροή αυτοκινήτων που έχει διοχετευτεί στη μοναδική πλακόστρωτη πλατεία της Χώρας – Χαρακτηριστικές ατάκες: «Ο Θεός μας προστατεύει και δεν έχουμε θρηνήσει θύματα έως τώρα» - «Ξέρεις τι είναι να απολαμβάνεις το δείπνο μου μέσα στο καυσαέριο και τα φώτα να σε τυφλώνουν ή να σε αγγίζουν τα αυτοκίνητα. Μιλάμε για …ήρωες» - «Έχουν φέρει όλη τη κίνηση μέσα από μία πλατεία και ένα στενό που οδηγεί σε ένα κορεσμένο παρκινγκ και δεν καταλαβαίνουμε το λόγο»…
Πλατεία Πρωτοδικείου, στη Χώρα Νάξου, το δεύτερο σημείο αναφοράς του νησιού όσον αφορά τη πρωτεύουσα όπου δίνεται η δυνατότητα στους επισκέπτες (ξένους και Έλληνες) να απολαύσουν την ομορφιά της πόλης. Πλακόστρωτη και με αρκετά καλά μαγαζιά κυρίως υγειονομικού ενδιαφέροντος, προσφέρουν αρκετές επιλογές σε όσους δεν τους αρέσει να βλέπουν …θάλασσα. Όμως, τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει αρχίσει να …αγριεύει, καθότι η προσπάθεια που έχει γίνει από τη Δημοτική Αρχή για μείωση της κυκλοφοριακής κίνησης στη πόλη, έχει «υποβαθμίσει» την περιοχή. Κι εάν η λέξη υποβάθμιση μπορεί να θεωρηθεί βαριά, τότε θα πούμε ότι έχει μειώσει την αγοραστική της αξία. Αποτέλεσμα; Να ακούμε επιχειρηματία που δραστηριοποιείται τουλάχιστον μία δεκαετία στη πλατεία να τονίζει «ζηλεύω τα αντίστοιχα καταστήματα της παραλίας. Όχι για την ποιότητα παροχής υπηρεσιών που προσφέρουν, ούτε για τη θέα που έχουν είτε μιλάμε για τη θάλασσα, τη Πορτάρα ή τα κότερα που βρίσκονται στη μαρίνα. Αλλά για το γεγονός ότι υπάρχει ένας πεζόδρομος όπου όλοι τον σέβονται και το βράδυ δεν κυκλοφορεί ούτε ένα αυτοκίνητο». Το λέει και βλέπει κανείς την μελαγχολία στα μάτια του, καθότι αμέσως μετά προσθέτει «εδώ; Βλέπουμε τους τουρίστες να τρέχουν να προλάβουν να περάσουν μέσα από το χώρο που είναι ο πεζόδρομος, ώστε να μην τους χτυπήσει κάποιο αυτοκίνητο». Και εδώ πλέον τα μάτια του έχουν πάρει μία έκφραση απογοήτευσης και στεναχώριας καθώς βλέπει το παιχνίδι του … συναγωνισμού να χάνεται λόγω …κυκλοφοριακού και όχι ελέω της δικής του ικανότητας να προσφέρει ένα προϊόν ισάξιο με αυτό που παρέχουν τα καταστήματα στη παραλία.
Κριτική
Αφορμή για την επίσκεψη μας το βράδυ της Τρίτης και το πρωί της Τετάρτης στην Πλατεία Πρωτοδικείου αποτέλεσε η αρνητική κριτική που είδαμε (σε σύνολο 528 σχολίων υπήρχαν μόνο τρεις αρνητικές κριτικές) για το εστιατόριο Sirocco, ένα από τα ωραιότερα στο νησί που έχει την «ευτυχία» να συμπληρώνει είκοσι χρόνια στην Πλατεία. Τι έγραφε η κριτική - που παρεμπιπτόντως έγινε το καλοκαίρι του 2011? «Πάρα πολλά αυτοκίνητα και μηχανάκια δίπλα στην καρέκλα σου…» Από τότε δυστυχώς δεν έχει αλλάξει τίποτα. Αντίθετα, έχουν πολλαπλασιαστεί τα αυτοκίνητα που διέρχονται την σχετική πλατεία και η κατάσταση φτάνει σε οριακές καταστάσεις. Όπως είδαμε, τουριστικό λεωφορείο να αγγίζει καρέκλα που κάθονταν αλλοδαπός επισκέπτης την ώρα που έπαιρνε το δείπνο του. Η, είδαμε την αγωνία των γονιών την ώρα που τα παιδιά τους ήθελαν να περάσουν από το καφέ που κάθονταν στη μέση της πλατείας όπου βρίσκεται ένα μικρό σιντριβάνι. Η, διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι από τους διερχόμενους από τη πλατεία προς την παραλία της Χώρας κινούνται με άγχος και ιδιαίτερη προφύλαξη, μην τυχόν και «συναντήσουν» κάποιο αυτοκίνητο που αναζητεί …ανάπαυση στο Δημοτικό Παρκινγκ που βρίσκεται κάτω από την πλατεία μέσω της «οδού» Αμοργού. Και βέβαια, είδαμε όσο διάστημα καθίσαμε δύο ή τρεις φορές το ίδιο αυτοκίνητο να περνάει ξανά και ξανά μέσα από τη πλατεία καθότι δεν μπορούσε να βρει χώρο για στάθμευση εντός του παρκινγκ.
Αγκαλιά
Οπότε τα προβλήματα είναι αρκετά στη συγκεκριμένη πλατεία. Και όπως ήταν λογικό πιάσαμε τη κουβέντα με τους ανθρώπους της περιοχής, τους επιχειρηματίες που έχουν επενδύσει τους κόπους μίας ζωής και οι οποίοι ήταν ιδιαίτερα καυστικοί στις τοποθετήσεις τους. Όπως μας τόνισε μάλιστα υπάλληλος επιχείρησης «γράψε πολύ απλά ότι αυτοί που έρχονται και κάθονται στα μαγαζιά μας είναι το λιγότερο ήρωες. Πως αλλιώς να τους χαρακτηρίσεις, όταν προσπαθούν να φάνε μέσα από καυσαέρια, κορναρίσματα και φώτα που πέφτουν στα μάτια τους;» Και δεν έχουν άδικο. Κάποιος βέβαια θα πει ότι και οι επιχειρηματίες ενδεχομένως να παρανομούν με την πλήρη εκμετάλλευση του χώρου, αλλά πως …παρανομούν όταν ο ίδιος ο Δήμος είναι αυτός που τους επιτρέπει και τους χρεώνει (και μάλιστα στην ίδια τιμή με τα καταστήματα που βρίσκονται στην παραλία, όπου υπάρχει απαγόρευση κίνησης) για τη χρήση των συγκεκριμένων χώρων; Η ουσία είναι ότι παίζουν το κεφάλι τους κορώνα γράμματα. Όπως μας είπε ένας από τους επιχειρηματίες «πρέπει ο Θεός κάθε βράδυ να σκεπάζει την πλατεία με την αγκαλιά του. Ευτυχώς, δεν έχουμε κανένα ατύχημα. Ειδικά από τώρα και μετά που έρχονται οι Έλληνες, η κατάσταση μοιάζει ανεξέλεγκτη. Γιατί πολύ απλά τα μικρά παιδιά κυκλοφορούν ελεύθερα. Πως μπορούν οι γονείς να πιουν καφέ ή να φάνε, με τα παιδιά τους να τρέχουν ανάμεσα στα αυτοκίνητα; Και δεν σου λέω για αυτούς που κάθονται για δείπνο και τα φώτα τους τυφλώνουν ή νιώθουν την κάψα της λαμαρίνας να τους ακουμπάει την ώρα που έχουν το φαγητό στο στόμα τους. Πριν από μερικές ημέρες αυτοκίνητο σκούντηξε τη καρέκλα που κάθονταν πελάτης. Τι να του πω; Πώς να δικαιολογήσω την κατάσταση; Σουρεαλιστικές καταστάσεις χωρίς προηγούμενο».
Κορεσμός
Και ο Δήμος; «Τα προβλήματα τα ξέρουν, τους τα είπαμε μία και δύο και τρεις φορές. Πήραμε υποσχέσεις για αλλαγές και καλύτερη αστυνόμευση. Ναι, έχουν κόψει από πέρυσι το δρόμο στην είσοδο της Αστυνομίας και η κίνηση έχει μειωθεί. Αλλά το πρόβλημα παραμένει. Οι περισσότεροι βρίσκουν λύσεις μέσα από τα στενά. Όταν οι απαγορεύσεις παραβιάζονται και δεν τιμωρούνται, τι να κάνουμε εμείς; Ειδικά από τη στιγμή που επέλεξαν να κατευθύνουν όλη την κίνηση σε ένα παρκινγκ που δυστυχώς με το καλημέρα, με το πρώτο φως της ημέρας είναι κορεσμένο. Όλη η κίνηση που έρχεται από τα παραλιακά μέρη του νησιού διοχετεύεται μέσα από τη πλατεία. Είναι γνωστό ότι το 50% και πλέον των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων στη πόλη είναι προς την πλευρά του Αγίου Γεωργίου. Οπότε αυτοί οι άνθρωποι ανεβαίνουν προς τα πάνω (σ.σ. στη πλατεία) για να φάνε ή να πάνε στη παραλία. Και βρίσκονται αντιμέτωποι με τα αυτοκίνητα. Λες και κάποιος μας τιμωρεί που επιλέξαμε να επενδύσουμε σε μία πολύ όμορφη πλακόστρωτη πλατεία, που προσφέρει κάτι διαφορετικό σε σχέση με την παραλία της Χώρας. Το μόνο θετικό είναι ότι οι οδηγοί δείχνουν υπομονή και δεν βιάζονται. Αυτός είναι και ο λόγος που έως τώρα - ευτυχώς πάντα- δεν έχουμε ατύχημα. Αλλά δεν γίνεται να ζούμε με το «αν» ή να προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε πελάτες, οι οποίοι είναι χρόνια εδώ με το άγχος ότι κάτι μπορεί να συμβεί. Να μας κρίνουν για τις παροχές, για την ποιότητα αλλά όχι και για το κυκλοφοριακό».
Μποτιλιάρισμα
Και βέβαια υπάρχει το ζήτημα της περίφημης οδού Αμοργού. Ενός στενού δρόμου με πλάτος όχι μεγαλύτερο από τέσσερα μέτρα χωρίς πεζοδρόμιο που αποτελεί τη κύρια οδό για την είσοδο στο παρκινγκ. Και δεν μιλάμε για μόνο τις βραδινές ώρες, αλλά για όλο το 24ωρο από τη στιγμή που έχει μονοδρομηθεί η άλλοτε είσοδος από την Τράπεζα Πειραιώς. Και όπως μας αναφέρουν «ο δρόμος εδώ της Αμοργού είναι μία άλλη παράξενη αμαρτία. Για δέκα ή δεκαπέντε μέτρα δρόμο που είναι στην Τράπεζα Πειραιώς μας έχουν φέρει επί 24 ώρες την κίνηση μέσα στα σπίτια μας, τις επιχειρήσεις μας. Πρέπει να είστε πρωί εδώ όταν έρχονται φορτηγά που ανεφοδιάζουν τα καταστήματά μας και σταματούν στο δρόμο γιατί υπάρχουν υπόγεια ως χώρος αποθήκευσης. Ε, η ουρά φτάνει έως την είσοδο της πλατείας στη στροφή του Μελανίτη. Για πέντε λεπτά που θα σταματήσει το φορτηγό, ο δρόμος κλείνει τελείως και υπάρχει μποτιλιάρισμα. Και επειδή οι περισσότεροι δεν έχουν αντοχές, αρχίζει η γκρίνια. Εντάξει, η Αστυνομία έρχεται αλλά μην ξεχνάμε ότι δεν μπορούν να είναι επί 24ωρου βάσεως και μάλιστα δεν είναι και τα Σαββατοκύριακα (σ.σ. αναφορά στα παιδιά της Δημοτικής Αστυνομίας) όπου η κίνηση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Να σημειώσεις δε ότι το βράδυ ειδικά είναι εκνευριστικό να βλέπεις το ίδιο αυτοκίνητο, τους επιβαίνοντες με αγωνία να περνούν μίνιμουμ δύο φορές από την πλατεία αναζητώντας θέση παρκινγκ. Αλλά τι να κάνουν; Έρχονται από τα χωριά ή τα παραλιακά μέρη για να πιούν ένα καφέ στην πρωτεύουσα του νησιού ή να φάνε και βρίσκονται να κάνουν βόλτες γύρω γύρω»…
Λύση
Ποια μπορεί να είναι η λύση; Οι επιχειρηματίες αρνούνται να μπουν στη λογική της θεωρίας…. συνομωσίας που αναφέρει ότι κάποιοι θέλουν να σπρώξουν την κίνηση προς τα παραθαλάσσια μέρη του νησιού. «Δεν σκεφτόμαστε καν το ενδεχόμενο κάποιος να θέλει να μας κλείσει. Άλλωστε, αυτό μπορεί να γίνει σταδιακά από εμάς, καθώς χρόνο με το χρόνο μειώνεται η κίνηση εδώ. Και κάποιοι έχουμε σχεδόν καταστραφεί. Πριν από δύο χρόνια δίναμε 20 πρωινά ανά κατάστημα και τώρα Ιούλιο μήνα πέσαμε σε μονοψήφιο αριθμό. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι θα πρέπει ο Δήμος να αποφασίσει τι ακριβώς θέλει όσον αφορά την πόλη, την πρωτεύουσα του νησιού που είναι και η βιτρίνα. Θέλει μία πόλη φιλική στους πολίτες, επισκέπτες ; τότε να την κλείσει, να γεμίσει τα περίχωρα με παρκινγκ και να βάλει mini buss ή ότι άλλο σκέφτεται. Θέλει μία πόλη που να έχει αυτοκίνητα; Τότε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να κινούνται με άνεση. Αλλά αυτό το πράγμα όπου προσπαθεί να ικανοποιήσει όλους, δεν είναι λύση. Με το σκεπτικό αυτό, τους έχουμε πει ότι είναι άδικο να είναι κλειστή η παραλία από τη στιγμή που έχει δύο ουσιαστικά πεζόδρομους, έναν ανάμεσα στα καταστήματα και τις πέργκολες και έναν στην άκρη της μαρίνας. Ας κρατήσει ανοιχτό το δρόμο για τα αυτοκίνητα. Δεν θα μπούμε στο τρυπάκι να σκεφτούμε ότι κάνει τα χατίρια της παραλίας. Απλά το παράπονό μας είναι ότι έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις με τους αντίστοιχους καταστηματάρχες της παραλίας αλλά έχουμε λιγότερα οφέλη από το Δήμο όσον αφορά το κυκλοφοριακό».
Πεζόδρομος
Μάλιστα, μας λένε ότι ανάλογη κίνηση έγινε και με το παραλιακό δρόμο από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου προς την παραλία στο μέτωπο της θάλασσας «είχαμε έναν πολύ όμορφο πεζόδρομο στα όρια της θάλασσας που μπορούσες κάλλιστα να περπατήσεις. Και τι έκαναν; Άνοιξαν το χώρο για τα αυτοκίνητα. Τώρα ο δρόμος είναι απαγορευτικός για όσους θέλουν να περπατήσουν. Άρα; Για ποια πόλη φιλική προς τους πεζούς μιλάμε; Μάλλον θα εννοούν μόνο τη παραλία, την κεντρική όψη της Χώρας. Γιατί δεν βλέπουμε άλλο σημείο που να ακούει στο όνομα «φιλική προς τους πεζούς. Και να τονιστεί ότι δυστυχώς εμείς εδώ λειτουργούμε με σταθερή πελατεία πολλών ετών που έχει δημιουργηθεί μέσα από τις προσωπικές σχέσεις και την προσπάθεια που κάνουμε ώστε να παράσχουμε στους πελάτες μας το καλύτερο δυνατό σέρβις».
Δήμαρχος
Πως όμως αντιδρούν οι ξένοι; Όπως μας αναφέρουν οι επιχειρηματίες και μάλιστα με ιδιαίτερα παραστατικό τρόπο «μένουν με το στόμα ανοιχτό, ειδικά όταν είναι η πρώτη τους εμπειρία και έχουν τραπέζι κοντά στο δρόμο. Αντιδρούν λες και έχουν πάει εγκεφαλικό ή έμφραγμα. Δεν μπορούν να αντιληφθούν πως μία δημοτική αρχή έχει επιτρέψει να υπάρχει τόσο πολύ κίνηση σε μία πλατεία. Βλέπεις για τους αλλοδαπούς, κυρίως οι πλατείες είναι κάτι διαφορετικό ως προς την φιλοσοφία τους. Ξέρουν ότι στις πλατείες δεν επιτρέπονται αυτοκίνητα ή δίκυκλα και υπάρχουν μόνο ποδήλατα. Ξέρουν ότι μπορούν να κινηθούν με ασφάλεια. Εδώ αναρωτιούνται γιατί συμβαίνει αυτό και δεν μπορούν να κατανοήσουν τους λόγους που τόσα πολλά αυτοκίνητα κινούνται μέσα σ’ αυτή» Μάλιστα, όπως μας ανέφεραν δύο επιχειρηματίες πρόσφατα γερμανός που έρχεται πολλά χρόνια στο νησί και έχει αγοράσει και σπίτι είχε εκνευριστεί πάρα πολύ με τη κίνηση και άρχισε να αναρωτιέται «μα καλά ο Δήμαρχος εδώ δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα; Δεν έχει δει ότι η κατάσταση είναι στα όρια;» και ω του θαύματος εκείνη τη στιγμή περνούσε ο Δήμαρχος, ο κ. Μαργαρίτης. Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης έδειξε τον κ. Μαργαρίτη και είπε τον πελάτη του «να, ο δήμαρχος …» και χωρίς χρονοτριβή ο Γερμανός τουρίστας μίλησε με τον κ. Μαργαρίτη και του εξέφρασε τα παράπονά του. Το τι ειπώθηκε μεταξύ τους δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, ούτε οι άνθρωποι που μας μετέφεραν τη συνάντηση είχαν άποψη. Μας είπαν πάντως ότι ο γερμανός επέστρεψε στο τραπέζι του πιο ήρεμος. Είτε γιατί εκτονώθηκε, είτε γιατί πήρε απαντήσεις που τον κάλυψαν… Ο χρόνος θα δείξει σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου