κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ – η πλειοψηφούσα παράταξη στο συμβούλιο, θέλει
να μετατρέψει την Σύρο και τα νησιά σε φορολογικό παράδεισο για το μεγάλο
κεφάλαιο και σε εργασιακή κόλαση για τους εργαζομένους. Πρόκειται για ειδικό
καθεστώς φορολογικής ασυλίας, τόσο για τις εισαγωγές όσο και τις εξαγωγές, σε ειδικό καθεστώς
εργασιακών σχέσεων και απαλλαγμένες από την τήρηση Συλλογικών Συμβάσεων και κάθε
κατάκτησης των εργαζομένων. Δηλαδή θα μπορούν να απασχολούν τους εργάτες ως
σύγχρονους σκλάβους, με μισθούς πείνας, με ωράρια εργασίας πολύ μεγαλύτερα του
8ωρου και του 10ωρου και άλλες ελαστικές μορφές εργασίας.
ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ
Η δημιουργία των ΕΟΖ προβάλλεται επενδυμένη με τα γνωστά παραμύθια για ανάπτυξη της
περιοχής και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, για αύξηση δημοσίων εσόδων κ.ο.κ. Η διεθνής
πείρα, αποδεικνύει ότι οι επιχειρήσεις των ΕΟΖ, χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες χωρίς
δασμούς, δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους και ελάχιστα διασυνδέονται με την τοπική
οικονομία. Όσο για το επιχείρημα ότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για να αντιμετωπιστεί η
ανεργία της περιοχής και αυτό αμφισβητείται. Η ελεύθερη διακίνηση προσωπικού και η οδηγία
Μπολκεστάιν δίνουν τη δυνατότητα στους επιχειρηματικούς ομίλους είτε να φέρνουν
εργαζόμενους από άλλες χώρες, είτε να χρησιμοποιούν ντόπιο προσωπικό με τους όρους που
ισχύουν στις χώρες προέλευσης των επιχειρήσεων. Με αρνητικά αποτελέσματα για τους
εργαζόμενους και ευρύτερα για το λαό κάθε περιοχής, όπου θα εγκατασταθεί τέτοια ΕΟΖ. Γιατί
οι συνθήκες δουλεμπορίου επεκτείνονται και εκτός ΕΟΖ, στο όνομα της
ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που δεν κατάφεραν να ενταχθούν. Οι εργάτες
καλούνται να υποταχτούν στο ξεζούμισμά τους για τα κέρδη της πλουτοκρατίας, να
ζουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους σε συνθήκες κολαστηρίου για τις επόμενες δεκαετίες.Η
πείρα από τα εργασιακά γκέτο που έχουν δημιουργηθεί σε ΚΙΝΑ ,ΙΝΔΙΑ, ΠΟΛΩΝΙΑ
κ.λπ. , δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μειώσουν
άλλο τις απαιτήσεις τους.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ
Πρέπει να νιώσουμε ότι έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη και να
παλέψουμε γι' αυτό. Η λογική της υποταγής στις προσταγές της πλουτοκρατίας, των
πολιτικών και συνδικαλιστικών της εκπροσώπων, δεν αποτελεί επιλογή. Αντίθετα
οδηγεί στην εξαθλίωση της εργατικής τάξης, και του λαού.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ
Σήμερα, τώρα, επιβάλλεται να οργανωθεί ο αγώνας για αμοιβές, εργασιακά και
ασφαλιστικά δικαιώματα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές
ανάγκες. Αγώνας ενάντια στα μονοπώλια. Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να
ανοίξει το δρόμο σε κατακτήσεις, ενώ θα ενισχύει την πάλη για οριστικές αλλαγές σε
όφελος του λαού, που θα έρθουν μόνο μέσα από την μονομερή διαγραφή του χρέους,
την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή
Ένωση.
Σύρα, Αύγουστος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου