- Γιώτα Διώτη: Στόχος να πάμε ένα βήμα πιο ψηλά.
- Jovic η τρίτη ξένη του Πανναξιακού
Η Σέρβα διαγώνιος Milica Jovic, γεννημένη το 1990, ύψους 1.89 είναι το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα του Πανναξιακού Α.Ο.Ν.
Η αθλήτρια η οποία αγωνίστηκε για τέσσερα χρόνια στο κολεγιακό πρωτάθλημα των Η.Π.Α, παράλληλα με τις σπουδές της, στο Tulane University, επέστρεψε πέρυσι στην Ευρώπη και στο βελγικό πρωτάθλημα με τη φανέλα της Oxyjeunes Sodraep Farciennes.
Η αθλήτρια δοκιμάστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στη Νάξο, ικανοποίησε απόλυτα με τις εμφανίσεις της τον Zoran Kovacic και έτσι φέτος θα αγωνίζεται με τα χρώματα της ομάδας μας σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Γιώτα Διώτη: Στόχος να πάμε ένα βήμα πιο ψηλά
Άθελά της έγινε το σίριαλ του καλοκαιριού. Αρχικά (25/06) ανακοινώθηκε ότι συνεχίζει κανονικά με την ομάδα που τελείωσε την περσινή χρονιά αλλά τρεις μήνες (28/09) αργότερα ο Πανναξιακός προχώρησε σε μία λιτή ανακοίνωση όπου μιλούσε για «τέλος καλό, όλα καλά για τη διαμάχη του Πανναξιακού με την ομάδα του Ηρακλή Κηφισιάς για την μεταγραφή της Παναγιώτας Διώτη». Οπότε θα μείνουμε σ’ αυτό…
Όπως είναι κατανοητό μιλάμε για την 22χρονη Παναγιώτη Διώτη, την διεθνή ακραία του Πανναξιακού, η οποία μετά από μερικές εβδομάδες αγωνίας έβαλε τελικά την υπογραφή της στο συμβόλαιο που της πρόσφερε η ομάδα της Νάξου και για την επόμενη χρονιά θα φοράει τη φανέλα με το σήμα του Πανναξιακού ΑΟΝ.
Σημαντικό ρόλο στην απόφασή της να μετακομίσει στη Νάξο, αφήνοντας το …Λουτράκι (μόνιμη κατοικίας της τα τελευταία χρόνια) έπαιξε η παρουσία του Ζόραν Κόβαζιτς, κάτι που δεν έκρυψε από την πρώτη στιγμή και με τον οποίο συνεργάστηκε για δύο χρόνια (2010 – 12) και για τον οποίο τονίζει
«Έπαιξε το μεγαλύτερο ρόλο στην απόφασή μου. Πάντα μου άρεσε η δουλειά του. Είναι γνώστης του αντικειμένου είναι προπονητής που επιμένει ακόμη και στην πιο μικρή λεπτομέρεια στη διάρκεια της προετοιμασίας ενόψει ενός αγώνα και είναι καταπληκτικός όσον αφορά την εκγύμναση της ομάδας του. Είναι ένας προπονητής που είναι δίκαιος όταν πρέπει, σκληρός όταν χρειάζεται και ξέρει να κρατάει τις ισορροπίες σε μία ομάδα».
Όμως ενδιαφέρον έχει να μάθουμε πως ξεκίνησε το βόλεϊ και από μία …ballgirl στη Γυμναστικό Σύλλογο της Λαμίας έφτασε να είναι διεθνής και αναντικατάστατο μέλος της εθνικής Ελλάδας…
«Ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με το βόλεϊ εντελώς τυχαία. Συνόδευσα την μεγαλύτερη αδελφή του σε μία προπόνηση που έκανε με τον Γυμναστικό σύλλογο Λαμίας. Ήμουν Δ’ Δημοτικού και το μόνο που είχα κάνει ήταν να μαζεύω τις μπάλες. Όμως, μου άρεσε σαν άθλημα και την επόμενη ημέρα ήμουν κι εγώ στο γήπεδο αλλά αυτή τη φορά για να προπονηθώ. Δύο μήνες αργότερα ασχολήθηκα με τον στίβο και δη με το άλμα εις ύψος, για έξι χρόνια έκανα παράλληλα και τα δύο αθλήματα αλλά στο τέλος επέλεξα το βόλεϊ»
Πως έγινε η επιλογή;
«Δεν μου αρέσει η …μοναξιά. Μου αρέσει να υπάρχει επαφή. Να εξαρτάσαι από τους άλλους και οι άλλοι από εσένα. Κι έτσι επέλεξα το βόλεϊ».
Όσο για τη θέση που αγωνίζεται;
«Στον ΓΑΣ έπαιξα ως κεντρική, λόγω ύψους. Στον Ηρακλή Κηφισιάς, αρχικά έπαιξα ως διαγώνια, αλλά η φυσική μου θέση είναι ακραία. Ο λόγος; Γιατί θέλω να έχω όσο το δυνατόν περισσότερο επαφή με τη μπάλα. Ως ακραία μπορώ να κάνω υποδοχή ενώ αποτελεί και μέρος των επιθετικών συστημάτων της ομάδας. Νομίζω ότι είναι πιο ολοκληρωμένη θέση»
Κι από τον Ηρακλή Κηφισιάς βρέθηκε στη Νάξο και τον Πανναξιακό
« Ήταν μία παράξενη εμπειρία, η καλοκαιρινή, που όμως την άφησα πίσω μου. Από τη πρώτη στιγμή είχα πει στον εαυτό μου ότι όταν πάρω στα χέρια το δελτίο μου θα αγωνιστώ μόνο στον Πανναξιακό. Σε καμία άλλη ομάδα. Η εναλλακτική μου λύση ήταν το εξωτερικό εάν υπήρχε πρόταση. Τίποτα άλλο».
Τι γνώριζε όμως για την νέα της ομάδα;
« Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια για τη προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια. ώστε να ανέβει ο αθλητισμός σε όλα τα επίπεδα. Όχι μόνο στο βόλεϊ. Δεν είχα άλλη εμπειρία από το νησί, δεν είχα έρθει ξανά ως επισκέπτρια και ότι άλλη πληροφορία είχα, ήταν μέσα από το σχολείο. Όταν μου έγινε πρόταση, μίλησα με φίλες μου που είχαν αγωνιστεί στον Πανναξιακό, μου είπαν τα καλύτερα λόγια για τους ανθρώπους της διοίκησης, τον τρόπο οργάνωσης και … νάμαι»
Και οι πρώτες της εντυπώσεις;
«Πολύ καλές. Είναι ένα πολύ όμορφο νησί και είμαι τυχερή γιατί έως και πριν από μερικές ημέρες είχε ζέστη. Μου θυμίζει αρκετά το Λουτράκι που έμενα τα τελευταία χρόνια, οπότε νομίζω ότι θα προσαρμοστώ εύκολα. Οι άνθρωποι εδώ είναι φιλικοί, είναι κοντά στην ομάδα και μου έχουν δείξει από τη πρώτη στιγμή ότι ενδιαφέρονται να πάει καλά η ομάδα. Αγαπούν το άθλημα και προσπαθούν να το αναπτύξουν όσο γίνεται περισσότερο και με πολλές προσωπικές θυσίες».
Ποιος είναι ο προσωπικός της στόχος;
«Να γίνω καλύτερη μέσα από την βελτίωση της ομάδας κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο μέσα από την έντονη προσπάθεια και την σκληρή δουλειά».
Οι στόχοι της ομάδας;
«Απ ότι ξέρω ο στόχος που έχει τεθεί είναι να πάμε το λιγότερο ένα βήμα πιο πάνω σε σχέση με την περσινή χρονιά. Με ότι κι εάν συνεπάγεται αυτό»
Και τέλος, ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει στους φιλάθλους της ομάδας του Πανναξιακού;
« Έχω αντιμετωπίσει ως αντίπαλος τον Πανναξιακό δύο φορές στο παρελθόν. Μία πριν από δύο χρόνια στο κύπελλο και μία πέρυσι στο πρωτάθλημα. Συνάμα έχω ακούσει για την ατμόσφαιρα που δημιουργούν στα παιχνίδια με αντιπάλους τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ την περσινή χρονιά. Θέλω να ζήσω αυτή την ατμόσφαιρα σε κάθε αγώνα στη διάρκεια της σεζόν, να έχουμε την πιο θερμή τους υποστήριξη και τους υπόσχομαι ότι θα δίνουμε σε κάθε αγώνα τον καλύτερο εαυτό μας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου