Δευτέρα 3 Μαρτίου 2014

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΣΜΟΣ


         

 Ισίδωρος Νερούτσος                                  
Μερικοί αναζητούν πρότυπα βελτίωσης των κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών συνθηκών, σε άλλους τόπους. Ψάχνουν στην Αργεντινή στην Βενεζουέλα, στην Γερμανία, στις ΗΠΑ, στην ΕΣΣΔ κλπ.      Καλό είναι να εμπλουτίζουμε τις γνώσεις και την εμπειρία μας με τους τρόπους, που έλυσαν αν έλυσαν, κάποια προβλήματα άλλοι λαοί ή υπέστησαν δεινά, λόγω λαθών ή και σκόπιμων ενεργειών, κάποιων συμφεροντολόγων,  όπως αποκαλεί η ηγεσία του ΚΚΕ,
συλλήβδην όλους τους μη ΚΚΕ, με την Αγγλική ονομασία, Οπορτουνιστές ή καιροσκόπους ή ευκαιριακούς. Πράγματι τέτοιοι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, ακόμα και στο ΚΚΕ, με το συμπάθιο.  Συνήθως έχουν ή επιδιώκουν να έχουν γερά πόστα. Υπάρχουν ακόμα και ολόκληρα κόμματα, που έχουν τους χαρακτήρες αυτούς. Κλασσικός τύπος Οπορτουνιστή, ήταν ο Γιέλτσιν, που είχε το πόστο του Γενικού Γραμματέα του ΚΚ Μόσχας.  
  Όμως τα περισσότερα και σοβαρότερα πρότυπα ουσιαστικών αλλαγών, τα έχουμε εδώ στον τόπο μας και όχι στην Βενεζουέλα ή αλλού, που αυτόν τον καιρό δέχεται ισχυρές πιέσεις, έσω και έξω. Τις ίδιες αντιδράσεις, ίσως και ποιο έντονες, είναι βέβαιο ότι θα τις υποστεί ένα ριζοσπαστικό κόμμα της αριστεράς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα από τον άξονα του κέρδους των ισχυρών νεοφιλελεύθερων, αλλά και από την δογματική Αριστερά. Δεν υπάρχουν προκάτ συνταγές. Ένα πράγμα όμως είναι βέβαιο. Ότι πρόκειται και πρέπει ο εργαζόμενος λαός και η αριστερά, να δώσουμε ένα μεγάλο και δίκαιο αγώνα, όχι το κόμμα αποκλειστικά, αλλά κυρίως όλα τα μέλη του κόμματος, μαζί με τους πολίτες, ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση, για επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, που θα βελτιώσουν την ζωή μας.                                                                     
Οι αδυναμίες μας όμως, τόσο σε επίπεδο κόμματος, όσο και σε λαϊκό επίπεδο, είναι μεγάλες. Μεγάλες και αντικειμενικές. Βρίσκονται μέσα στην κοινωνία, στην οικονομία, στο πολιτικό σύστημα και στον εξωτερικό παράγοντα και αποτελούν μεταβλητές υψίστου βαθμού δυσκολίας και απροσδιορίστου προβλεψημότητας.                                                                                                          
 Η κοινωνία και το κόμμα, είναι έτοιμοι για ουσιαστικές ρίξεις, πάντα προς την κατεύθυνση βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης του λαού;  ή αντίθετα επικρατεί σε γενικό επίπεδο, λόγω των δυσκολιών ο συντηρητισμός και η απογοήτευση.                                                                                                                   
Η απάντηση στο θέμα αυτό που έχει μεγάλη σημασία, είναι ότι τα μέλη, έχουν κάνει μερικές προσπάθειες, αλλά το κόμμα, δεν έχει ακόμα καταφέρει να κάνει θαρραλέα βήματα, προς την δημοκρατία και τον ριζοσπαστισμό. Έτσι που να μπορέσουν να  μετακινηθούν οι πολίτες και να απαγκιστρωθούν, από το αγκίστρι του συντηρητισμού και νεοφιλελευθερισμού, που καμία υπόσχεση βελτίωσης της ζωής τους δεν μπορεί στην ουσία να τους προσφέρει.                                                                                                             Επικρατεί στο κόμμα παντού, όπως και στα άλλα Κόμματα, έστω και σε μικρότερη έκταση, η αντιπροσώπευση, ο παραγοντισμός και τα ολιγαρχικά κέντρα λήψης αποφάσεων, ερήμην των άμεσα ενδιαφερομένων και φυσιολογικά αυτών, που στην ουσία πρέπει να παίρνουν τις αποφάσεις και την ευθύνη των επιλογών φυσικά. Δηλαδή οι Ο.Μ. και στην συνέχεια αυτών, οι πολίτες που πρέπει να ερωτώνται και να συμφωνούν, τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους.                                                                                                          
Έτσι μπορεί να εδραιωθεί ο Αριστερός Δημοκρατικός Ριζοσπαστισμός και μέσα στις κοινωνικές δυνάμεις και να παραμερισθεί ο συντηρητισμός.                                                                                         
 Η κάθε κεντρική επιτροπή, αποτελεί στην ουσία, όπως λειτουργεί σήμερα, ένα παρωχημένο ολιγαρχικό αποφασιστικό όργανο αντιπροσώπων, που έχει εκλεγεί από επίσης ολιγαρχικό συνέδριο αντιπροσώπων. Ενώ θα έπρεπε να λειτουργεί ως εκτελεστικό όργανο, με αρμοδιότητες σχεδιασμού και προγραμματισμού.                                                                                                                
Οι προτάσεις και επιλογές των κάθε επιτροπών σχεδιασμού προγράμματος, εκλογών και οτιδήποτε άλλου, δεν επικυρώθηκαν ποτέ, ανεξάρτητα αν θεωρούνται και αν όντως είναι ορθές, τόσο από τις Οργανώσεις Μελών Ο.Μ. όσο και από πολίτες, όλων των πολιτικών πεποιθήσεων, με ερωτηματολόγιο και κάλπη έξω από τα γραφεία των Ο.Μ.   
                              Είναι σωστός αυτός ο τρόπος δράσης;   
 Νομίζω ότι στους σχεδιασμούς του Κόμματος, πρέπει να ζητάμε και την γνώμη των απλών πολιτών.
                           Άλλωστε όλοι μας, απλοί πολίτες είμαστε.  
                                                                                           Ισίδωρος Νερούτσος                                                            

Δεν υπάρχουν σχόλια: