Ως γνωστόν στο χώρο του Αιγαίου, λόγω του νησιωτικού του χαρακτήρα αλλά και της εθνικής του διάστασης, ισχύει καθεστώς μειωμένου ΦΠΑ και μειωμένης φορολογίας για τα μικρά νησιά μέχρι 3.100 κατοίκων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, εξάλλου, με τις Συνθήκες του Άμστερνταμ και της Νίκαιας αναγνώρισε τη νησιωτική ιδιαιτερότητα -την οποία αναγνωρίζει και το ελληνικό Σύνταγμα στο άρθρο 101 παράγραφος 4 αλλά και η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο άρθρο 174- καθώς και τις επιπρόσθετες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οικονομίες των νησιωτικών περιοχών σε σχέση με τις υπόλοιπες περιφέρειες της Ένωσης και έχει δεσμευθεί να διαθέσει πόρους και να ασκήσει ειδικές
πολιτικές με σκοπό την οικονομική ανάπτυξή τους. Επιπλέον, πρόσφατη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Ειδικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νησιά» (ECO/300, 2012) προτείνει την παροχή ενός κατάλληλου θεσμικού πλαισίου για την εφαρμογή ειδικής πολιτικής συνοχής για τις νησιωτικές περιοχές, για την περίοδο 2014-2020. Δυστυχώς, οι προαναφερθείσες ευρωπαϊκές συνθήκες δεν αξιοποιήθηκαν τόσα χρόνια, πέραν των φορολογικών ρυθμίσεων, διότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν διεκδίκησαν την εφαρμογή τους μέσω συγκεκριμένων και εξειδικευμένων πολιτικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων.
Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση υποπίπτει σε θεσμική αντίφαση, καθώς η απόλυτα ενδοτική στάση που τηρεί η ελληνική κυβέρνηση επέτρεψε στην τρόικα των δανειστών να ζητήσει την κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ και της μειωμένης φορολογίας για τα νησιά μέχρι 3.100 κατοίκους. Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα και σε εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, αποφασίστηκαν δραστικά μέτρα αναστολής δημόσιων υπηρεσιών και στα νησιά, όπως οι ΔΟΥ, το ΙΚΑ, τα Τελωνεία, τα Ειρηνοδικεία, ενώ κινδυνεύουν με οριστική αναστολή της λειτουργίας τους μονάδες Ψυχικής Υγείας καθώς και κοινωνικές δομές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (βρεφονηπιακοί σταθμοί, πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», ΚΔΑΠ κ.ά.). Παράλληλα, επίκειται νέο κύμα συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων, οι μονάδες της δημόσιας υγείας υπολειτουργούν, ενώ με τις περικοπές των επιδοτήσεων στην ακτοπλοΐα έχουν αρχίσει ήδη οι μειώσεις και οι συγχωνεύσεις δρομολογίων, με συνέπεια πολλά μικρά νησιά να κινδυνεύουν, τουλάχιστον κατά τη χειμερινή περίοδο, να παραμείνουν χωρίς ακτοπλοϊκή συγκοινωνία για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπροσθέτως, το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου αποφάσισε αυθαίρετα την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων και των επιδοτούμενων γραμμών, επιδεινώνοντας την ήδη προβληματική ακτοπλοΐα προς τα νησιά.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, πέραν από την εθνική διάσταση του θέματος, που όλοι αντιλαμβανόμαστε, δημιουργείται κίνδυνος πληθυσμιακής αποψίλωσης των νησιών του Αιγαίου, που έχουν ήδη πληγεί από τρία κύματα μετανάστευσης. Το πρώτο τις δεκαετίες 1910-1920, όταν εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. Το δεύτερο τις δεκαετίες 1950-1960, όταν συντελέστηκαν μαζικές μετακινήσεις προς το λεκανοπέδιο Αττικής, συνέπεια της φτώχειας και των πολιτικών διώξεων της μετεμφυλιακής περιόδου. Εδώ και χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη το τρίτο κύμα μετανάστευσης, από τα μικρά νησιά προς τα μεγάλα και από τις απόκεντρες περιοχές των μεγάλων νησιών προς τα αστικά τους κέντρα.
Στη σημερινή κρίσιμη οικονομική και εθνική συγκυρία, αντί να τονώσουμε την οικονομία των περιοχών αυτών, όπως εναγωνίως ζητούν η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα τοπικά επιμελητήρια και οι κοινωνικοί φορείς των εργαζομένων, των επαγγελματιών και των αγροτών, κάνουμε το αντίθετο. Αποδυναμώνουμε τα νησιά και εκποιούμε λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες, μισθώνουμε για 100 χρόνια νησιά και βραχονησίδες, καταστρέφοντας οικονομικά και περιβαλλοντικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του Αιγαίου. Ακολουθούμε, δηλαδή, μια πολιτική που οδηγεί στην οικονομική και πληθυσμιακή αποδυνάμωση των μικρών ακριτικών νησιών, η οποία είναι ασφαλώς επιζήμια και ενδεχομένως επικίνδυνη, ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη η οικονομική δυναμική που αναπτύσσεται στα δυτικά παράλια της Μ. Ασίας. Εξάλλου, οι διαρροές περί αιτήματος της τρόικας για εκκένωση των νησιών με πληθυσμό μικρότερο των 150 κατοίκων προκαλούν έντονη ανησυχία, όταν μάλιστα για κάποια από αυτά έχουν εγερθεί απαράδεκτες αμφισβητήσεις.
Κατόπιν των ανωτέρω επερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
Εάν προτίθενται να εφαρμόσουν μέχρι τέλους τις πολιτικές αυτές, που όχι μόνο ακυρώνουν την όποια πολιτική αποκέντρωσης και περιφερειακήςανάπτυξης, αλλά πλήττουν την οικονομική και κοινωνική συνοχή των νησιωτικών κοινωνιών, και εάν πρόκειται να εφαρμόσουν τη συνταγματικάκατοχυρωμένη νησιωτικότητα.
Εάν είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης η διαμόρφωση ειδικού αναπτυξιακού προγράμματος για τα νησιά του Αιγαίου, η υποβολή του στααρμόδια όργανα της Ε.Ε. και η διεκδίκηση της εφαρμογής των προαναφερθεισών συνθηκών.
Εάν ευσταθούν όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας για τις προθέσεις των δανειστών μας σχετικά με τα νησιά του Αιγαίου και εάν είστεαποφασισμένοι να στηρίξετε μια πραγματικά εθνική αναπτυξιακή πολιτική σε αυτόν τον ευαίσθητο αιγαιοπελαγίτικο χώρο
Ο Επερωτώντες Βουλευτές
Κουρουμπλής Παναγιώτης – Βουλευτής Β΄ Αθήνας
Γάκης Δημήτριος – Βουλευτής Δωδεκανήσου
Δρίτσας Θεόδωρος – Βουλευτής Α΄ Πειραιά
Ζερδελής Γιάννης – Βουλευτής Λέσβου
Καλογερή Αγνή – Βουλευτής Σάμου
Μητρόπουλος Αλέξης – Βουλευτής Αττικής
Σταθάκης Γιώργος –Βουλευτής Χανίων
Συρμαλένιος Νίκος – Βουλευτής Κυκλάδων
Τσακαλώτος Ευκλείδης –Βουλευτής Β΄ Αθήνας
Τσουκαλάς Δημήτρης – Βουλευτής Επικρατείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου